ميفرمود و بر خاك مى‌نشست و مردم را بدون خشم و اخم و رنجاندن خاطر بخدا ميخواند.

چه نيكو مدح كرده آن كس كه در مدح حضرتش ميفرمود:

ترجمه: هيچ ناقه (و مركبى) بر پشت خود بهتر و با وفاتر از محمد 6 سوار نكرده و در آيه نيز ترغيب مؤمنان است بر عفو از گناهكار و نيز طلب آمرزش بر بدكار و نيز ترغيب است بر مشورت با يكديگر در امور خود و همچنين نهى است از خشونت در گفتار و غفلت در اخلاق و جفاى در عمل و نيز آنها را بتوكل بخدا و واگذارى كارها باو ميخواند و نيز دلالت دارد بر لطف الهى كه اگر رحمت نبود و نرمى و تواضع از پيغمبر صادر نميشد و اگر اين نبود كسى دعوت او را نمى‌پذيرفت و نيز بيان كرده كه امور نفرت‌آور از پيغمبر ما و ديگر انبياء و مردم مانند آنها و جانشينان آنها كه حجت بر مردم هستند بدور است و اين آيه نيز آنها را از گناهان كبيره پاك ميداند زيرا نفرت نسبت بگناهان كبيره بيشتر است.