علت انتقال ابراهيم از دليل اول باين دليل دو چيز است:

1- پس از پايان دليل اول براى تحكيم مطلب، دليل ديگرى مى‌آورد مانند هر حكيم و محقق كه براى اثبات يك مطلب چند دليل ذكر ميكند بنا بر اين وجه، انتقال نيست.

2- بدنبال استدلال اول كه نمرود گفت من زنده ميكنم و ميميرانم، ابراهيم ميخواهد اثبات كند باطل بودن اين ادعاى او را، به اينكه آن كس كه مرده زنده ميكند ميتواند خورشيد را از مشرق بياورد يعنى خداى عالم، اينك كه تو مى‌گويى اين من هستم كه مرده زنده ميكنم پس خورشيد را از مغرب بياور و اگر ابراهيم غير از اين راه را مى‌پيمود و با او وارد اين بحث ميشد كه اصولا محال است غير خدا كسى مرده را زنده كند شايد براى بسيارى از كسانى كه در مجلس بودند مطلب مشتبه ميشد و هدف انبياء بيان حقايق و روشن كردن امور است از هر راه كه امكان داشته باشد و آنها براى جدل و پيروزى بر دشمن مبعوث نشده بودند.

از امام صادق 7 نقل شده است كه ابراهيم به نمرود گفت اگر راست مى‌گويى، آن كسى را كه كشته‌اى زنده كن و پس از آن، باو گفت خدا خورشيد را از مشرق مى‌آورد و تو آن را از مغرب بياور.

(فَبُهِتَ الَّذِي كَفَرَ): نمرود كه كافر شده بود متحير و سرگردان گشت و ديگر بيانى و دليلى نداشت كه بگويد. سؤال:

ممكن بود نمرود متقابلا همين درخواست را از ابراهيم بنمايد كه تو بگو، خدايت خورشيد را از مغرب بياورد، پس چرا چنين درخواستى نكرد؟

پاسخ:

دو جواب براى اين سؤال گفته‌اند: 1- نمرود وقتى آن همه آيات و نشانه‌هاى قدرت الهى در حركات ابراهيم ديد ترسيد كه اگر درخواستى كند فورى ابراهيم آن را نيز عملى كند و نمرود بيش از پيش رسوا شود.