و در وصاياى نبى اكرم 6 بامير المؤمنين 7 است كه كسى كه براى خدا شراب را ترك كند و ننوشد خداوند او را از شراب خالص ناب سر بسته دست نخورده بهشتى سيراب نمايد.

((وَ مِزاجُهُ مِنْ تَسْنِيمٍ)) يعنى طبيعت و مزاج اين شرابى كه تعريف كرديم از تسنيم است و آن شرابيست كه بآن آميخته ميشود از تسنيم كه چشمه‌اى است در بهشت و آن بهترين نوشابه‌ها و شرابهاى بهشتى است. مسروق گويد فقط آن را به مقرّبين ميدهند و بآن كاسه‌ها و ظرفهاى اصحاب يمين (راستگرايان را) آميخته و ممزوج ميكنند. پس خوشبو و معطّر ميگردد ميمون بن مهران از ابن عبّاس روايت كرده كه از او پرسيدند از تسنيم گفت اين از چيزهايى است كه خداوند عزّ و جل فرمود پس هيچكس نميداند آنچه را كه براى آنها مستور و مخفى مانده از چيزهايى كه چشمها را روشن و خيره ميكند. و مانند اين است گفته حسن پوشيده‌ها كه خدا آن را براى اهل بهشت مخفى و ذخيره نموده.

مقاتل گويد: تسنيم خرابى است كه از بالا بر اهل بهشت ميريزد و منبع و چشمه بالا قرار دارد قتاده گويد: تسنيم نهريست كه در هوا و فضا جاريست پس در ليوانها، و ظرفهاى اهل بهشت باندازه نيازشان ريخته ميشود آن گاه خداوند سبحان آن را تفسير كرده و فرمود:

((عَيْناً يَشْرَبُ بِهَا الْمُقَرَّبُونَ)) ابن مسعود و ابن عباس گويند: چشمه‌اى كه آن مخصوص مقرّبان است كه فقط آنها ميآشامند از آن و براى ديگران از اهل بهشت ممزوج بآن ميكنند

((إِنَّ الَّذِينَ أَجْرَمُوا)) البتّه آنهايى كه مرتكب جرائم شدند از كفّار قريش مانند ابو جهل و وليد بن مغيره و عاص بن وائل و اصحاب ايشان.

((كانُوا مِنَ الَّذِينَ آمَنُوا)) از كسانى كه ايمان آوردند از اصحاب پيغمبر 6 مثل عمّار و خباب و بلال و غير ايشان‌( (يَضْحَكُونَ)) ميخنديدند بر