ميكردند زجاج گويد: البتّه بآن مطفّف فرمود براى اينكه ممكن نبود براى آنها در پيمان كردن و كشيدن دزدى كنند مگر چيز كم و اندكى. سپس مطفّفين را تفسير و بيان نمود. و فرمود:

((الَّذِينَ إِذَا اكْتالُوا عَلَى النَّاسِ)) يعنى هر گاه ميخواستند چيزى از مردم براى خود بستانند( (يَسْتَوْفُونَ)) پيمانه را بر ايشان كامل و پر ميكردند و كشيدن و وزن كردن را ياد نكرد زيرا پيمانه كردن و كشيدنى كه بهر دو آنها خريد و فروش صدق ميكند يكى از آن دو صدق بر ديگرى هم ميكند.

((وَ إِذا كالُوهُمْ أَوْ وَزَنُوهُمْ)) يعنى وقتى براى مردم پيمان ميكردند و يا ميكشيدند( (يُخْسِرُونَ)) يعنى كم ميگذاردند مقصود اينست كه ايشان هر گاه براى غير خودشان پيمانه كرده و يا وزن ميكردند كم ميدادند مى‌گويى كلتك و و كلت لك. تو را پيمانه كردم و يا براى تو پيمانه نمودم چنانچه مى‌گويى نصحتك موعظه كردم تو را و يا نصحت لك و يا براى تو موعظه نمودم از ابن مسعود روايت شده كه گفت نماز پيمانه است. پس هر كس كامل آورد و تمام نمايد خدا ثواب او را كامل دهد. و كسى كه كم گذارد و ناقص آورد. شنيده‌ايد البتّه كه خداوند در مطفّف چه فرموده: آن گاه خدا مردم را از غفلت اين گروه كه امر خدا را ترك و از طريقه عدل و اقتصاد خارج شده‌اند بتعجّب آورده و فرمود( (أَ لا يَظُنُّ)) يعنى آيا نميدانند( (أُولئِكَ أَنَّهُمْ مَبْعُوثُونَ لِيَوْمٍ عَظِيمٍ)) اين گروه و دسته كه البتّه ايشان بر انگيخته ميشوند براى روز بزرگى كه روز قيامت باشد.

ابن عبّاس گويد: مقصودش اينست آيا يقين و باور نكرده‌اند كه هر كه كم فروشى كند براى روز محاسبه مبعوث خواهد شد. سپس از اين روز خبر داده و فرمود: