كسى خواهد بود كه از آن سنّت و روش پيروى كرده است بدون اينكه چيزى از اجر و پاداش ايشان كم شود و يا سنت و روش بدى از خود گذارد چون (سينما و كاباره) پس هر كس از آن سنّت و بلكه بدعت بد (مانند بدعتهاى عمرى) پس براى او است وزر و گناه كسى كه بآن عمل كرده است بدون اينكه چيزى از گناهان ايشان كم شود. و مؤيّد اين است آنچه در حديث آمده كه سائلى در زمان رسول خدا 6 ايستاد و سؤال كرد. پس مردم ساكت ماندند آن گاه مردى چيزى باو داد پس مردم ديگر هم دادند. پس پيغمبر 6 فرمود: كسى كه سنّت خيرى بگذارد. كه مردم بآن سنّت و كار خير عمل كنند براى اوست اجر و پاداش آن و مثل پاداش‌هاى كسانى كه از آن پيروى كرده‌اند بدون اينكه چيزى از پاداش ايشان كم شود. و كسى كه يك سنّت و آئين و روش بدى بگذارد. پس براى او وزر و گناه آن كسانى است كه پيروى از او كرده‌اند خواهد بود و بدون اينكه از گناهان ايشان كم شود[1] گويد: پس حذيقة بن‌

[1] مثلا كسى مسجد بسازد و يا مدرسه علميّه‌اى بنا كند پس هر كس در آن نماز و عبادت كند و يا درس بخواند براى مؤسّس و بانى آن ثواب آن عمل و ثواب اعمال مردمى خواهد بود كه در آن عبادت كرده‌اند و همين طور اگر مركز فساد و گناهى چون سينما و كاباره و مثل آن بنا و تأسيس كند براى او گناه آن و گناهان مردمى است كه در آن مركز و مؤسّسه مرتكب شده‌اند بدون اينكه از گناهان- آنها كم شود.