گويند لا اله الّا اللَّه و على بن ابراهيم باسنادش از حضرت صادق 7. روايت نموده كه فرمود: روح فرشته‌ايست بزرگتر از جبرئيل، و ميكائيل.

حسن گويد: بدرستى كه روح اولاد و فرزندان آدم است و قول خدا كه فرمود: (صفّا) يعنى برگزيده‌گان‌( (لا يَتَكَلَّمُونَ إِلَّا مَنْ أَذِنَ لَهُ الرَّحْمنُ)) و ايشان مؤمنين و فرشته‌ها هستند( (وَ قالَ)) يعنى در دنيا( (صَواباً)) يعنى شهادت به توحيد داده و گفتند لا اله الّا اللَّه. و بعضى گفته‌اند: كه كلام در اينجا شفاعت است يعنى شفاعت نميكنند( (إِلَّا مَنْ أَذِنَ لَهُ الرَّحْمنُ)) حسن و كلبى گويند: مگر در باره كسى كه خداوند براى او اجازه داده شفاعت ميشود و معاوية بن عمّار از حضرت ابى عبد اللَّه صادق 7 روايت كرده كه از اين آيه از آن حضرت سؤال شد. پس فرمود: قسم بخدا ما هستيم اذن داده شدگان در روز قيامت براى شفاعت و گوينده‌گان صواب. گفت عرض كردم فدايت شوم چه مى‌گوييد شما. فرمود: تمجيد ميكنيم خدا را و صلوات بر پيامبر 6 فرستاده و شفاعت ميكنيم براى شيعيان و پيروانمان. و پروردگار ما ميپذيرد. عياشى هم همين روايت را بدون سند نقل كرده‌( (ذلِكَ الْيَوْمُ الْحَقُّ)) يعنى اين روز حقّ است و شكّى در وقوع و وجود آن كه قيامت است نيست‌( (فَمَنْ شاءَ اتَّخَذَ إِلى‌ رَبِّهِ مَآباً)) پس هر كس بخواهد كه بسوى پروردگار خود مرجعى بگيرد يعنى براى طاعت خدا و معنايش اينست پس هر كس بخواهد عمل صالح انجام دهد كه به سوى پروردگار خود بر گردد پس البتّه علّتها بر طرف و راهها آشكار و پيامبران تبليغ رسالت نمودند. و مآب مفعل از اوب بمعناى رجوع و بر گشتن است.