جايز نيست و از بعث و نشور ميدهد ضحّاك و قتاده گفته‌اند: يعنى خبر روز قيامت. و تأييد ميكند اين قول را آيه‌( (إِنَّ يَوْمَ الْفَصْلِ كانَ مِيقاتاً)) روزى كه مؤمن از كافر و حقّ از باطل جدا ميشود روز موعد و قرار است.

و بعضى گفته‌اند: خبر بزرگ آنست كه در آن اختلاف ميكردند از اثبات صانع و صفات او و فرشتگان و پيامبران و روز انگيزش و بهشت و آتش و رسالت و خلافت. براى اينكه نبأ مطلق و شامل تمام اين امور ميشود.

((الَّذِي هُمْ فِيهِ مُخْتَلِفُونَ)) پس بعضى تصدّق ميكردند و برخى تكذيب و دروغ مى‌پنداشتند( (كَلَّا)) يعنى نه امر آن طور كه گفتند و تكذيب كردند نيست‌( (سَيَعْلَمُونَ)) بزودى ميدانند و ميفهمند عاقبت تكذيبشان را وقتى كه پرده عقب رفت و مطالب روشن و آشكار شد( (ثُمَّ كَلَّا سَيَعْلَمُونَ)) سپس بزودى ميفهمند اين بيمى است در پى بيم.

ضحّاك گويد: كلّا يعنى قطعا بزودى كفّار ميفهمند عاقبت تكذيبشان را و مؤمنين بزودى ميدانند نتيجه تصديقشان را.

و بعضى گفته‌اند: نه چنين نيست بزودى ميفهمند آنچه ميرسد به ايشان در روز قيامت سپس قطعا بزودى ميفهمند آنچه بايشان ميرسد در دوزخ از عذاب و شكنجه پس بنا بر اين تكرار نيست. آن گاه خداوند سبحان تنبيه فرمود ايشان را بر طريق استدلال بر صحّت و درستى اين مطلب و فرمود( (أَ لَمْ نَجْعَلِ الْأَرْضَ مِهاداً)) آيا زمين را قرار نداديم آماده و مهيّا براى تصرّف و بهره بردارى شما در آن.

قتاده گويد: مهادا يعنى بساط شما نگردانيديم‌( (وَ الْجِبالَ أَوْتاداً)) كوه‌ها را ميخهاى زمين نگردانيديم كه مبادا اهلش را نابود كند.