الصرصر: باد تند و سخت است تا جايى كه صداى وزش آن شنيده مى شود، و آن مضاعف صر است ميگويند: صر و صرصر، كب و كبكب، و نه و نهنه.

المستمر: جارى بر يك راه گويند، و اعجاز النخل ساقه و قسمت زيرين آنست، و نخل مذكر و مؤنث ميشود (نخل مذكّر و نخله مؤنّث).

و المنقعر: آنكه از ريشه و بيخ افتاده است، براى اينكه قعر هر چيزى قرار و اساس و ريشه آنست، و تقعر فى كلامه يعنى: هر گاه در سخنش تعمّق و تأمّل كند.

اعراب آيات:

عيونا منصوبست بنا بر اينكه تميز و يا حال باشد و اصل آن، و فجّرنا العيون الارض است و معنا (و فجرنا جميع الارض عيونا) و ممكنست كه تقديرش اين باشد (بعيون) پس حرف جار حذف شده، و ممكنست كه تقديرش (و فجرنا من الارض عيونا) باشد و قول خدا: على امر در موضع نصب است بنا بر حاليّت، و قول او سبحانه (باعيننا) در موضع نصب است به اينكه ظرف مكان باشد (جزاء) منصوبست به اينكه مفعول له باشد، و ممكنست كه مصدر باشد كه بجاى حال نهاده شده باشد، و معنا اينست كه ما اين كار را كرديم در حالى كه پاداش، دهنده‌ايم پاداشى (و آيه) منصوبست بنا بر حال بودن از هاء در تركناها.

تفسير آيات:

آن گاه خداوند سبحان بيان نمود اجابت دعاء و نفرين نوح 7 را، پس فرمود:

((فَفَتَحْنا أَبْوابَ السَّماءِ)) در اينجا حذف شده است، معنايش اين است: