((وَ لَقَدْ أَرْسَلْنا نُوحاً وَ إِبْراهِيمَ)) و بتحقيق ما فرستاديم نوح و ابراهيم (ع) را و البتّه آن دو بزرگوار را اختصاص داد بنامشان براى فضيلت آن دو بزرگوار و براى آنكه آن دو پدر پيامبران خدايند.

((وَ جَعَلْنا فِي ذُرِّيَّتِهِمَا النُّبُوَّةَ وَ الْكِتابَ)) يعنى براستى كه پيامبران- تمامشان از نسل و ذريه آن دو بزرگوارند و بر ايشان كتاب نازل نمود، سپس خبر از حال فرزندان آنها داده و گفت:( (فَمِنْهُمْ مُهْتَدٍ)) پس بعضى از ايشان هدايت شده براه حق هستند.

((وَ كَثِيرٌ مِنْهُمْ فاسِقُونَ)) و بسيارى از ايشان فاسقانند، يعنى از اطاعت حق بيرون رفته و مرتكب گناه او شدند.

((ثُمَّ قَفَّيْنا عَلى‌ آثارِهِمْ بِرُسُلِنا)) يعنى سپس پيروى كرديم بفرستادن بر آثار كسانى كه ياد كرديم آنان را از پيامبران به پيغمبران ديگر، براى قوم و ملّت ديگر روانه كرديم ايشان را پيامبرى از پيامبر.

((وَ قَفَّيْنا بِعِيسَى ابْنِ مَرْيَمَ)) و قرار داديم پى ايشان عيسى بن مريم (ع) را پس او را فرستاديم پيامبرى.

((وَ آتَيْناهُ الْإِنْجِيلَ)) يعنى و عطا كرديم بعيسى بن مريم انجيل را.

((وَ جَعَلْنا فِي قُلُوبِ الَّذِينَ اتَّبَعُوهُ)) و قرار داديم در دلهاى كسانى كه عيسى را پيروى كردند در دينش يعنى حواريّين و پيروان ايشان كه پيروى كردند- عيسى 7 را( (رَأْفَةً)) مهربانى و آن سخت‌ترين درجه رقّت و دل نرمى است،( (وَ رَحْمَةً)) و او نسبت داد رأفت و رحمت را بخودش براى آنكه خداى سبحان در دلهاى ايشان رأفت و رحمت قرار داده است، بامر كردن به مهربانى و رغبت دادن در آن و وعده ثواب دادن بر آن.