براى آنكه او ايجاد كرد در قلوب و دلهاى ايشان رأفت و رحمت را و البتّه پيروان عيسى 7 را برأفت و رحمت تعريف نمود هر چند كه از افعال- خداى سبحان ميباشد براى آنكه ايشان متعرّض برأفت و رحمت شدند.

((وَ رَهْبانِيَّةً ابْتَدَعُوها ما كَتَبْناها عَلَيْهِمْ)) و رهبانيّتى كه اختراع كردند ما ننوشتيم آن را براى ايشان. و رهبانيّة خصلتى و يك قسمت از عبادت است كه در آن معناى خوف و ترس ظاهر ميشود يا در كليسا يا در حال انفراد و تنهايى يا از مردم يا غير اينها از امورى كه در آن تعبّد صاحبش ظاهر ميشود، و معنايش اينست كه ايشان رهبانيّتى از خود اختراع كردند كه ما بر ايشان ننوشتيم.

قتاده گويد: رهبانيّتى كه ايشان اختراع كردند آن متاركه با زنان و صومعه گرفتن و ديرانى شدن بود گويد: و تقديرش (و رهبانية ما كتبناها عليهم).

((إِلَّا)) مگر آنكه ايشان آن را اختراع كردند( (ابْتِغاءَ رِضْوانِ اللَّهِ فَما رَعَوْها حَقَّ رِعايَتِها)) براى جستن خشنودى خدا، پس آن را رعايت نكردند، حق رعايت كردن.

ابن عبّاس گويد: كه رهبانيّتى كه ايشان اختراع كردند، پيوستن به بيابانها و كوه‌ها بود در خبرى كه از پيامبر 6 نقل شده پس رعايت نكردند افرادى كه بعد از ايشان آمدند حق رعايت كردن و اين هم براى تكذيبشان بود بپيامبرى محمد 6.

و بعضى گويند: رهبانيّت: انقطاع و بريدن از مردم است براى انفراد بعبادتى كه ما بر ايشان آن را واجب نكرديم.

و زجاج گويد: كه تقدير آن «ما كتبناها الّا ابتغاء رضوان اللَّه» است و جستن رضوان خدا پيروى كردن اوامر اوست، پس اين يك وجه است گويد: و در آن‌