نام کتاب : ترجمه مجمع البیان فی تفسیر القرآن (مترجم- بیستونی، محمد) نویسنده : الشيخ الطبرسي جلد : 24 صفحه : 242
و خيرات اوست.(
(الْحَمِيدُ)) ستوده و پسنديده است در تمام افعالش آن گاه
خداوند سبحان قسم ياد نموده و گفت:
((لَقَدْ أَرْسَلْنا رُسُلَنا بِالْبَيِّناتِ)) هر
آينه حقّا كه ما پيامبران خود را فرستاديم با دلائل و معجزات( (وَ أَنْزَلْنا مَعَهُمُ الْكِتابَ)) و
نازل كرديم با ايشان كتابى را كه متضمن احكام و چيزهاييست كه مورد نياز مردم است،
از حلال و حرام مانند:
1- تورات كتاب موسى بن عمران 2- انجيل، كتاب عيسى بن مريم 7 3- قرآن( (وَ الْمِيزانَ)) ابن زيد و جبائى و مقاتل بن
سليمان گويند يعنى نازل كرديم با ايشان از آسمان ترازويى را كه داراى دو كفّه است
و با آن سنجيده ميشود.
و بعضى گويند: يعنى نازل كرديم صفت ميزان را.
((لِيَقُومَ النَّاسُ)) تا آنكه مردم در معاملاتشان
قيام( (بِالْقِسْطِ)) كنند يعنى بعدل داد و ستد
كنند.
قتاده و مقاتل بن حيّان گويند: مقصود اينست كه ما امر بعدل كرديم مثل
قول او كه ميفرمايد:( اللَّهُ الَّذِي أَنْزَلَ الْكِتابَ
بِالْحَقِّ وَ الْمِيزانَ)[1] خدايى كه نازل فرمود كتاب خود را بحق و راستى و عدالت.
((وَ أَنْزَلْنَا الْحَدِيدَ)) از
عبد اللَّه پسر عمر از پيامبر خدا 6 روايت شده كه فرمود براستى كه خداوند نازل
فرمود چهار بركت را از آسمان بسوى زمين: