2- قول ابن عباس و مجاهد كه گفته‌اند: منظور از اين ستاره ثريّا است كه خداوند بهنگام سقوط و غايب شدنش در طلوع فجر سوگند ياد كرده است، و نيز عرب اسم (نجم) را مخصوصا بر ستاره ثريا اطلاق نموده است، و شاعر عرب ابو ذويب ميگويد:

ابن دريد گويد: (ثريّا) هفت ستاره است كه شش عدد آن ظاهر است، و يك عدد آن مخفى است كه مردم چشم خود را با آن آزمايش ميكنند.

3- قول حسن است كه منظور از نجم دسته‌اى از ستارگان است كه سقوط كرده از ديده پنهان شوند، و منظور از آن جنس ستاره است همانگونه كه راعى گفته است:

و گفته شده است كه خداوند با اشاره نمودن به سقوط و غروب ستاره اشاره به طلوع آن فرموده است، زيرا آنچه كه غروب كند طلوع خواهد كرد، و از غروب و طلوع آن بر يكتايى خداوند استدلال شده است، جبائى گفته است: حركات ستاره به هوى توصيف شده است.

از حسن روايت شده است كه غروب اين ستاره عبارتست از سقوط آن روز قيامت بنا بر اين مثل آنجا است كه ميفرمايد:( (وَ إِذَا الْكَواكِبُ انْتَثَرَتْ)).

[1]- ربأهم و ربأ لهم يعنى: مراقب آنان شد، و ضرباء جمع ضريبة است كه بمعنى ضارب است، و لا يتتلّع يعنى: براى كار بپا نميخيزد، و سرش را براى قيام بر نميدارد، و از ابن برى آمده است كه صحيح آن( خلف النجم) است، در روايت سيبويه نيز چنين است.

[2]- مستحيره به كاسه بزرگ جاى روغن گويند.