responsiveMenu
فرمت PDF شناسنامه فهرست
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
نام کتاب : ترجمه مجمع البیان فی تفسیر القرآن (مترجم- بیستونی، محمد) نویسنده : الشيخ الطبرسي    جلد : 23  صفحه : 262

1- اينكه عرب به مفرد و جمع مانند تثنيه امر مى‌كند، و به يك مرد مى‌گويد: قوما و اخرجا، و از حجاج نقل شده است كه مى‌گفته است: (يا حرّسى اضربا عنقه) كه منظور اضرب است‌[1].

فراء گويد: از يك عرب شنيدم كه مى‌گفت: (ويلك ارحلاها).

و بعضى از اعراب براى من شعرى بدين گونه انشاء كرد:

(فقلت لصاحبى لا تحبسانا

بنزع اصوله و اجتز شيحا)

و ابو ثروان براى من انشاد كرد:

(فان تزجرانى يا ابن عفان انزجر

و ان تدعانى احم عرضا ممنعا)

فراء گويد: بنظر من علت آوردن تثنيه براى مفرد و جمع آن است كه كمترين ياران انسان دو چيز است كه شتر و گوسفند باشد، و همين طور همراهان حد اقل سه نفر مى‌باشند، و لذا كلام فرد طبق دو ياورش جارى شده است، همانگونه كه مى‌بينيم شعرا بيشتر سخن از دوست و معشوق به صورت تثنيه مى‌آورند امرؤ القيس شاعر عرب گفته است:

(خليلىّ مرّا بى على أم جندب‌

لنقضى حاجات الفؤاد المعذّب‌

فانّكما ان تنظرانى ليلة

من الدّهر تنقضى لدى أم جندب)

سپس مى‌گويد:


[1]- شايد منظور اضربوا به صيغه جمع باشد چون( حرّس) جمع است، و شاهد بر سر اين است كه( اضربا) به صيغه تثنيه براى حرس كه جمع است آمده است.

نام کتاب : ترجمه مجمع البیان فی تفسیر القرآن (مترجم- بیستونی، محمد) نویسنده : الشيخ الطبرسي    جلد : 23  صفحه : 262
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
فرمت PDF شناسنامه فهرست