دليل قرائت آيات:

قرائت با يا (يقول) به معنى آن است كه خداوند مى‌فرمايد: و قرائت با نون (نقول) به آيه قبلى (قَدْ قَدَّمْتُ إِلَيْكُمْ بِالْوَعِيدِ) و (ما أَنَا بِظَلَّامٍ لِلْعَبِيدِ) شباهت و مناسبت خواهد داشت.

لغات آيات:

سائق- سوق به معنى وادار ساختن به حركت.

حديد- به معنى حاد يعنى تيز است مانند حفيظ و حافظ.

عنيد- كسى است كه متمايل از ميانه روى باشد، و به معنى عنود و عاند هم هست، و ناقه عنود به شترى گويند كه در حركت مستقيم نيست، و عنيد سرگردان در حركت است.

اعراب آيات:

(هذا ما لَدَيَّ عَتِيدٌ)- ما در اينجا نكره موصوفه است، و تقديرش اين است (هذا شى‌ء ثابت لدىّ عتيد) بنا بر اين ظرف (لدى) صفت است براى (ما)، و همين طور (عتيد) صفت ما است.

جهنّم- غير منصرف است چون داراى تعريف و تأنيث است، و ريشه آن از گفتار اعراب است كه گويند: (بئر جهنام) در صورتى كه چاه بسيار عميق باشد.

بعضى هم گفته‌اند: جهنّم اعجمى است، بنا بر اين قول باز جهنّم غير منصرف است به خاطر دو عامل تعريف و عجمه.

(أَلْقِيا فِي جَهَنَّمَ‌)- در اين جمله چند قول گفته شده است: