لغات آيات:

أ فعيينا- گفته مى‌شود: (عييت بالأمر) هنگامى كه بدان راه نبرى و برايت امكان آن عمل نباشد، و مى‌گويى: (أعييت) هنگامى كه از كارى خسته شده باشى، و ماده (عيى) همه‌اش به معنى خستگى است، با اين فرق كه گاهى خستگى در حال يافتن است، و گاهى به هنگام فراغت از كارى.

الوريد- رگى است در حلقوم، در طرف راست و سمت چپ گردن دو رشته رگ وجود دارد كه به آن وريد گويند، و گويا وريد رگى است كه كليه موى‌رگهاى سر به آن اتصال دارد، و حبل الوريد رشته‌اى است در گردن كه از حلقوم جدا شده رو به كتف مى‌رود.

رقيب- به معنى حافظ و نگهبان است.

عنيد- به معنى آماده براى اجراى امر.

معنى آيات:

آن گاه خداوند به منظور تسليت خاطر پيامبر 6 و تهديد كفّار از امتهايى كه پيامبران را تكذيب مى‌نموده‌اند ياد كرده مى‌فرمايد:

(كَذَّبَتْ قَبْلَهُمْ) از امتهاى گذشته.

(قَوْمُ نُوحٍ) كه خداوند آنان را در آب غرق فرمود.

(وَ أَصْحابُ الرَّسِّ) به نقل از عكرمه اينان صاحبان چاههايى هستند كه پيامبر خود را پس از كشتن در اين چاهها دفن نمودند.

و از ضحاك نقل شده است كه رس چاهى است كه صاحب ياسين در آن كشته شده است.

و از قتاده نقل شده است كه ياران رس قومى هستند در يمامه كه بر سر