(فَأَصْلِحُوا بَيْنَهُما) بين آنان را اصلاح دهيد تا صلح كنند، البته اين آيه دلالت ندارد بر اينكه اگر دو طائفه مؤمن با يكديگر جنگ كردند باز هم بر ايمان خود باقى خواهند بود، و باز هم ميشود به آنان مؤمن گفت، و آيه مانع از اين نيست كه از جنگ بگوئيم: يكى از اين دو طايفه يا هر دو طايفه فاسق شده‌اند.

(فَإِنْ بَغَتْ إِحْداهُما عَلَى الْأُخْرى‌) اگر يك طايفه با داشتن انتظارى نامشروع از طايفه ديگر نسبت به او ستم روا داشت، و ستمگرانه با آن طايفه بجنگ پرداخت».

(فَقاتِلُوا الَّتِي تَبْغِي) چون اين طائفه ستمگر است نه آن ديگرى پس با او بجنگيد.

(حَتَّى تَفِي‌ءَ إِلى‌ أَمْرِ اللَّهِ) تا به اطاعت فرمان خدا بازگشته، دست از جنگيدن با آن طايفه مؤمن بردارد.

(فَإِنْ فاءَتْ) يعنى: اگر بفرمان خدا بازگشت و توبه نموده دست از جنگ برداشت و تن بفرمان الهى داد.

(فَأَصْلِحُوا بَيْنَهُما) يعنى: بين طايفه متجاوز و بين طائفه‌اى كه مؤمن است صلح دهى.

(بِالْعَدْلِ) يعنى: عادلانه آنان را صلح دهيد تا بين آنان يكسان رفتار شود، و از يك طرف نسبت بديگرى ظلم نشود، و در مورد خسارت و زيان حق كسى ناديده گرفته نشود.

(وَ أَقْسِطُوا إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُقْسِطِينَ) يعنى: و در گفتار و كردار بعدالت رفتار كنيد[1].

[1]- تفسير صافى بنقل از كافى و تهذيب و قمى در تفسير اين روايت ميكند( كه حضرت صادق از پدرش 8 ضمن حديثى نقل كرده است پس از( آنكه اين آيه نازل شد رسول خدا6 فرمودند: از ميان شما كسى هست كه پس از من بر طبق تأويل قرآن خواهد جنگيد همانگونه كه من طبق نزيل قرآن جنگيدم، پرسيدند: آن كس كيست؟ فرمود: كسى مشغول دوختن كفش است( يعنى امير المؤمنين( ع) عمار ياسر گويد: من با اين پرچم سه بار در ركاب رسول خدا6 جنگيده‌ام، و اين بار چهارم است كه ميجنگم ...)