نابغه شاعر عرب گفته است:

خزى- يعنى خارى و پستى كه انسان از ترس رسوا شدن از مثل آن شرم داشته باشد.

هون- خارى.

يوزعون- وزع بمعنى منع و بازدارى است، يوزعون يعنى بازداشت ميشوند، و از همين باب است قول حسن كه ميگويد: (لا بدّ للنّاس من وزعة) يعنى: (براى مردم باز دارنده‌اى لازم است).

اعراب آيات:

قوله‌(وَ يَوْمَ يُحْشَرُ) ظرف است و نصب آن بوسيله مدلول قوله‌(فَهُمْ يُوزَعُونَ) است، زيرا يوما بمنزله اذا است و نميتوان آن را منصوب به‌(وَ نَجَّيْنَا الَّذِينَ آمَنُوا) گرفت، زيرا نجّينا ماضى است، و ظرف (يَوْمَ يُحْشَرُ) مستقبل است و ماضى نميتواند در آن عمل كند.

توضيح و تفسير آيات:

(فَأَرْسَلْنا عَلَيْهِمْ ...) سپس خداوند از هلاكت اين قوم، خبر داده ميفرمايد: (آن گاه بادى بسيار سخت برايشان فرستاديم) كه داراى صدايى هولناك بود، صرصر از (صره) است كه در لغت بمعنى صيحه و صدا است،

[1] يعنى اشك چشمانم را كه بر صبرم غلبه يافته است پى در پى پاك ميكنم كه سرازير نشود، ولى از آمدن اشك كه جلوگيرى مى‌كنم دردى گلوگير باز ميگردد.