و نيز از لحاظ قياس هم جانب حذف تقويت ميشود، زيرا جمله طولانى شده است و هر گاه جمله اسميه طولانى شود گاهى چيزى از آن را حذف مى كنند مانند آنكه از «اشهيباب» و «احميرار» حذف ميكنند[1] و همانگونه كه از «كينونه» حذف كرده‌اند.

بنا بر اين همانگونه طبق قياس در اسماء طولانى چيزهايى جايز است حذف شود در صله نيز جايز است ضمير عائد بموصول بهمين جهت حذف شود.

لغات آيات:

تحبرون- حبور عبارت است از شادمانى و سرورى كه آثارش در صورت ظاهر ميگردد، وقتى درباره چيزى بگويند: (حبّرته) يعنى: آن را نيكو ساختم، و حبار بمعنى اثر است.

صحاف- صحاف جمع صحفه است و آن جامى است كه غذا در آن خورده ميشود.

اكواب- و اكواب جمع كوب است، و كوب ظرفى است مانند ابريق «آفتابه» (آبريز) كه گوشه و گردن ندارد، و بعضى هم گفته‌اند كوب مانند جام شراب است، اعشى در اين باره گفته است:

يعنى: «شرابى خوش طعم كه بين جام و خمره كف بر مى‌آورد».

[1] كه ميشود:« اشهباب» و« احمرار».

[2] صريفيه شرابى است از قريه صريفون كه نزديكى عكبراء است يا شرابى است از قريه صريفه در واسط، آن طور كه گفته‌اند، يا شرابى را گويند كه همان لحظه از خمره برداشته شده است مانند شير گرم در لحظه‌اى كه از پستان دوشيده ميشود.