از ثواب و بهشت از آنچه كه از اين دنياى پست اينان جمع ميكنند بهتر است از ابن عباس نقل شده است: يعنى: نبوت براى تو بهتر است از ثروتى كه كافران در دنيا جمع ميكنند[1].

سپس خداوند خبر ميدهد كه دنيا از نظر او پست و بى‌ارزش بوده و ميفرمايد( (وَ لَوْ لا أَنْ يَكُونَ النَّاسُ أُمَّةً واحِدَةً)) از ابن عباس‌[2] و حسن و قتاده و سدى نقل شده است يعنى: اگر نبود كه مردم همگى بر كفر اجتماع مينمودند، و همگى در كفر پيرو دين واحدى ميگشتند، زيرا كه همه علاقه بدنيا دارند و بر دنيا حريص ميباشند ...

و از ابن زيد است كه يعنى: اگر نبود كه مردم همگى اجتماع بر دنيا مى كردند و از دين رو گردان ميشدند.

((لَجَعَلْنا لِمَنْ يَكْفُرُ بِالرَّحْمنِ لِبُيُوتِهِمْ سُقُفاً مِنْ فِضَّةٍ)) «لبيوتهم» بدل است از(لِمَنْ يَكْفُرُ) و معنى اينست: «و جعلنا لبيوت من يكفر بالرحمن سقفا من فضة» بنا بر اين وقتى سقف منزلشان از نقره ميبود ديوار منزلشان هم از نقره ميشد.

بعضى گفته‌اند لام دوم بمعنى «على» است مثل آنكه گفته باشد: «لجعلنا لمن يكفر بالرحمن على بيوتهم سقفا من فضة».

و مجاهد گفته است: آنچه كه از آسمان باشد به آن «سقف» بفتح گفته ميشود، و از قسم اول است اين آيه:(وَ جَعَلْنَا السَّماءَ سَقْفاً مَحْفُوظاً)[3].

[1] تفسير ابن عباس صفحه 305.

[2] تفسير ابن عباس صفحه 305.

[3] سوره انبياء: آيه 32.