كه باران از طرف خداوند مقتدر و مختار مى‌بارد كه كم و زياد آن را به مقتضاى حكمت خود اندازه‌گيرى فرموده است.

((فَأَنْشَرْنا بِهِ بَلْدَةً مَيْتاً)) يعنى: بوسيله اين باران سرزمينهاى مرده‌اى را كه از بى‌آبى خشك شده بودند با روياندن گياهان و درختان و بستانها و ميوه‌ها زنده ساختيم.

((كَذلِكَ تُخْرَجُونَ)) يعنى: همانگونه كه گياهان از زمين خشك روئيدند شما نيز در روز قيامت از قبرهايتان برانگيخته خواهيد شد.

((وَ الَّذِي خَلَقَ الْأَزْواجَ كُلَّها)) يعنى جفتهايى از حيوانات از نر و ماده، و بعضى گفته‌اند يعنى: خداوند شكلهاى گوناگون را از حيوانات و جمادات آفريد، از حيوان نر و ماده آفريد، و تر و خشك و چيزهاى ديگر[1].

[1] در اين آيه و آيات ديگرى مانند آيه 49 از سوره ذاريات« وَ مِنْ كُلِّ شَيْ‌ءٍ خَلَقْنا زَوْجَيْنِ» اشاره بزوجيت عناصر و اشياء عالم شده است گياهان نر و ماده دارند، الكتريسته منفى و مثبت دارد و ... تا چند قرن پيش بشر جز درباره انسان و حيوانات قائل بزوجيت نبود، تا اينكه گياه شناس معروف سوئدى« لينه- 1707- 1778» پس از تحقيقات دامنه دارى در اواسط قرن هيجدهم ميلادى قانون زوجيت را در گياهان كشف كرد، و گفت: در گياهان نيز جنس نر و ماده موجود است.

اين موضوع در اروپا دستگاه مذهبى مسيحيت را بشدّت خشمگين ساخت بطورى كه چندين سال كتب لينه در اروپا جزء كتب ضلال بشمار ميرفت.

امّا بنازم عظمت قرآن مجيد را كه در آن عصر كه از علم و دانش خبرى نبود قرنها پيش از كشفيات جديد با صراحت تمام قانون زوجيت را در( تمامى اشياء از حيوان و گياه و جماد ثابت دانسته است، تا جايى كه ميبينيم امروزه پس از گذشت قرنها دانشمندان ميگويند هيچكدام از عناصر طبيعى در طبيعت بنحو منفرد يافت نميشود.