مقرنين- اقران بمعنى اطاقه يعنى طاقت آوردن است، گفته ميشود اقرنت
لهذا البعير يعنى: طاقت اين شتر را داشتم، يعنى حريفش شدم.
معنى آيات:
آن گاه خداوند آنچه را كه قبلا بيان فرموده بود تأكيد نموده فرمود:
((وَ الَّذِي نَزَّلَ مِنَ السَّماءِ ماءً))
يعنى خدايى كه از آسمان باران فرستاده( (بِقَدَرٍ)) يعنى بميزان نياز بشر، نه بيش از آن كه موجب فساد گردد و نه كمتر از
آن كه زيانبخش باشد و سودى نرساند، و اين آيه دلالت دارد
[1] شاهد بر سر اينست كه نشر در شعر اعشى بمعنى زندگى آمده است و
اين
نام کتاب : ترجمه مجمع البیان فی تفسیر القرآن (مترجم- بیستونی، محمد) نویسنده : الشيخ الطبرسي جلد : 22 صفحه : 188