سوره زخرف- آيات 6- 10

[سوره الزخرف (43): آيات 6 تا 10]

(وَ كَمْ أَرْسَلْنا مِنْ نَبِيٍّ فِي الْأَوَّلِينَ (6) وَ ما يَأْتِيهِمْ مِنْ نَبِيٍّ إِلاَّ كانُوا بِهِ يَسْتَهْزِؤُنَ (7) فَأَهْلَكْنا أَشَدَّ مِنْهُمْ بَطْشاً وَ مَضى‌ مَثَلُ الْأَوَّلِينَ (8) وَ لَئِنْ سَأَلْتَهُمْ مَنْ خَلَقَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ لَيَقُولُنَّ خَلَقَهُنَّ الْعَزِيزُ الْعَلِيمُ (9) الَّذِي جَعَلَ لَكُمُ الْأَرْضَ مَهْداً وَ جَعَلَ لَكُمْ فِيها سُبُلاً لَعَلَّكُمْ تَهْتَدُونَ (10))

ترجمه آيات:

6- چه بسيار پيامبرانى را كه بسوى انسانهاى پيشين فرستاده‌ايم.

7- و هيچ پيامبرى بسوى آنان نميرفت مگر آنكه او را مسخره ميكردند.

8- ما نيز نيرومندتر از ايشان را بهلاكت رسانيديم، و اوصاف پيشينيان بر باد رفت.

9- و اگر از آنان بپرسى چه كسى آسمانها و زمين را آفريده است؟

خواهند گفت آنها را خداوند نيرومند و دانا آفريده است.

10- همان خدايى كه زمين را گهواره شما قرار داد، و در روى آن برايتان راههايى گذاشت تا بوسيله آن هدايت شويد.