53- خداوندى كه آنچه در آسمانها و زمين است مال او است، آگاه باشيد كه بازگشت هر كارى بسوى خداست.

قرائت آيات:

نافع «او يرسل» برفع و «فيوحى» بسكون ياء خوانده، بقيّه قرّاء «او يرسل و فيوحى» بنصب هر دو خوانده‌اند.

دليل قرائت:

ابو على گويد: هر كس «او يرسل» را نصب دهد خالى از اين دو وجه نيست:

1- يا اينكه عطف شده است بر جمله «ان يكلمه اللَّه».

2- يا عطف شده است بر غير اين جمله.

اما وجه اوّل كه جايز نيست زيرا تقديرش اينطور ميشود: «ما كان لبشران يكلمه اللَّه، او ان يرسل رسولا اليه» يعنى: هيچ بشرى شايسته نيست كه خدا با او سخن بگويد، يا آنكه پيامبرى بسوى او بفرستد.

و بنا بر اين وجه «او يرسل رسولا» از دو حال خالى نيست: يا آنكه منظور آنست كه او يرسله رسولا يعنى: خدا او را بعنوان پيامبرى بفرستد، يا آنكه منظور آنست كه او يرسل اليه رسولا يعنى: خدا پيامبرى را بسوى او بفرستد و اين دو تقدير هر دو فاسد است، زيرا ميبينيم كه بسيارى از افراد بشر به عنوان پيامبرى فرستاده شده‌اند، و بسوى بسيارى از انسانها نيز پيامبرانى فرستاده شده است.

حال كه معناى جمله از اين دو صورت بيرون نبود، و هر دو معنا هم‌