اطاعت خدا مال صرف نميكنند و صدقه نميدهند مثل آنكه بگوئيم: «الزّكات قنطرة الاسلام» يعنى: (زكات پل اسلام است) هر كس زكات داده باشد حقّ عبور دارد.

فرّاء گفته است: زكات در اين مورد بدين معنى است كه قريش بحجّاج غذا ميدادند و آنان را سيراب ميكردند، ولى اين برنامه را نسبت بكسانى كه بحضرت محمّد 6 ايمان آورده بودند تحريم كردند.

(وَ هُمْ بِالْآخِرَةِ هُمْ كافِرُونَ‌) و با اين وصف اينان منكر گزارشات الهى از وضع آخرت هستند، و سپس خداوند بدنبال تهديدهايى كه نسبت به كافران انجام داده، بمؤمنين مژده‌هايى داده ميفرمايد:

(إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا) يعنى كسانى كه جريان آخرت را تصديق ميكنند و به ثواب و عذاب معتقد هستند.

(وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ‌) يعنى: بواجبات خود عمل ميكنند.

(لَهُمْ أَجْرٌ غَيْرُ مَمْنُونٍ‌) يعنى: مؤمنين در برابر ايمان و عمل نيكشان پاداشى هميشگى و متّصل دارند، و ميشود معناى آيه اين باشد كه پاداشى بى‌منّت دارند كه با منّت گذاشتن اذيّت نخواهند شد، و سپس آنان را به خاطر كفرشان سرزنش كرده ميفرمايد:

(قُلْ أَ إِنَّكُمْ لَتَكْفُرُونَ بِالَّذِي خَلَقَ الْأَرْضَ‌) اى محمّد بر وجه انكار بآنان بگو: چرا بخدا كافر ميشويد؟ و اين استفهام نوعى پرسش شگفت آميز است‌