از دين من و از دين پدران من است و دينى نيست بر آن كه تقيه ندارد، و آن سپر خداوند در زمين است زيرا (مؤمن آل فرعون) اگر دين خود را ظاهر مى- كرد كشته مى‌شد»

مؤمن آل فرعون‌

«ابن عباس» گويد: در ميان درباريان و خاندان فرعون مؤمنى به غير از آن يك نفر و زن فرعون و آن كه موسى را از خبر قتل آگاه ساخت و گفت اى موسى‌( (إِنَّ الْمَلَأَ يَأْتَمِرُونَ بِكَ لِيَقْتُلُوكَ))، «همانا مردم در انديشه تو هستند كه تو را بكشند- قصص- 20» مؤمن ديگرى نبود.

«سدى و مقاتل» گفته: پسر عمه فرعون مؤمن بوده و همو بوده كه آمده و موسى را از قتل او خبر داده است.

و برخى گفته‌اند كه: مؤمن آل فرعون وليعهد او بوده كه نامش (حبيب) يا (حزبيل) مى‌باشد.

(أَ تَقْتُلُونَ رَجُلًا أَنْ يَقُولَ رَبِّيَ اللَّهُ‌) (آيا مى‌كشيد مردى را به اينكه مى‌گويد پروردگار من اللَّه است) اين جمله، استفهام انكارى است و اگر مى‌گفت (آيا مى‌كشيد مردى را كه گوينده است پروردگار من اللَّه مى‌باشد) دلالت نمى‌كرد كه قتل و كشتن بخاطر ايمان اوست، زيرا در اين صورت (قائلا گوينده) صفت براى (رجل مرد) مى‌شد، پس محل (ان يقول) منصوب است چون مفعول له مى‌باشد.

(وَ قَدْ جاءَكُمْ بِالْبَيِّناتِ مِنْ رَبِّكُمْ‌) (و به تحقيق آمد به سوى شما با نشانه- هايى از پروردگارتان) يعنى آورد براى شما معجزه‌هايى چون (عصا) و (يد بيضا) تا او را تصديق كنيد.

(وَ إِنْ يَكُ كاذِباً فَعَلَيْهِ كَذِبُهُ‌) (و اگر دروغگوست بر او باشد دروغش) اين سخن از باب نرمش و انعطاف است مثل قول خداوند:( (وَ إِنَّا أَوْ إِيَّاكُمْ لَعَلى‌ هُدىً أَوْ فِي ضَلالٍ مُبِينٍ))، «و ما و شما يا بر هدايت بوده و يا در ضلالت آشكاريم-