[سوره الزمر (39): آيات 61 تا 66]

(وَ يُنَجِّي اللَّهُ الَّذِينَ اتَّقَوْا بِمَفازَتِهِمْ لا يَمَسُّهُمُ السُّوءُ وَ لا هُمْ يَحْزَنُونَ (61) اللَّهُ خالِقُ كُلِّ شَيْ‌ءٍ وَ هُوَ عَلى‌ كُلِّ شَيْ‌ءٍ وَكِيلٌ (62) لَهُ مَقالِيدُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ الَّذِينَ كَفَرُوا بِآياتِ اللَّهِ أُولئِكَ هُمُ الْخاسِرُونَ (63) قُلْ أَ فَغَيْرَ اللَّهِ تَأْمُرُونِّي أَعْبُدُ أَيُّهَا الْجاهِلُونَ (64) وَ لَقَدْ أُوحِيَ إِلَيْكَ وَ إِلَى الَّذِينَ مِنْ قَبْلِكَ لَئِنْ أَشْرَكْتَ لَيَحْبَطَنَّ عَمَلُكَ وَ لَتَكُونَنَّ مِنَ الْخاسِرِينَ (65))

(بَلِ اللَّهَ فَاعْبُدْ وَ كُنْ مِنَ الشَّاكِرِينَ (66))

ترجمه:

و نجات مى‌دهد خداوند كسانى را كه پرهيز كردند با رستگاريشان، بدى به ايشان نمى‌رسد و آنان غمگين نمى‌شوند. خداوند آفريننده هر چيزى است و او بر هر چيزى وكيل است. براى اوست كليدهاى آسمانها و زمين، و آنان كه به آيات خداوند كافر شدند ايشانند زيانكاران. بگو آيا دستور مى‌دهيد غير از خدا را بندگى كنم اى نادانان. و بتحقيق وحى شده است بر تو و بر آنان كه پيش از تو بودند اگر مشرك شوى تباه مى‌شود عملت و خواهى بود از زيان- كاران. بلكه خداى را پرستش كن و بوده باش از سپاسگزاران.