زجاج گويد: اگر بگويد گوينده‌اى چه فايده‌اى در حسرت خواندنست و حال آنكه حسرت از چيزهاييست كه پاسخ نميدهد، پس فايده در اين است كه نداء و خواندن باب تنبيه و آگاهيست، پس وقتى به مخاطب گفتى من از آنچه گفتى تعجّب ميكنم پس تو قطعا باو فهماندى كه متعجّب هستى و وقتى گفتى و عجباه اى عجب از آنچه گفتى و اى عجب و شگفتى براى فلان كار تو عجب خواندن تو ابلغ در فايده باشد، و مقصود اين عجيب كه آمدى زيرا كه آن از اوقات توست و همين طور وقتى گفتى واى بر زيد چرا چنين كارى كرد سپس، گفتى اى واى چرا زيد چنان كارى كرد، اين ابلغ خواهد بود.

و همين طور در كتاب خداى تعالى يا ويلنا و يا حسرتا و يا حسرتا على العباد، و حسرت اينست كه حالتى بر انسان از شدت ندامت و پشيمانى عارض شود كه نهايتى بعد از آن نباشد تا قلب او خسته و فرسوده باقى ماند.