نام کتاب : ترجمه مجمع البیان فی تفسیر القرآن (مترجم- بیستونی، محمد) نویسنده : الشيخ الطبرسي جلد : 20 صفحه : 349
ديدم سفيدى موى را از بيم دهندههاى مرگ
براى آنكه مويش سفيد شده و بس است تو را از چنين بيم دهندهاى.
و قائلة تبيّض و الغوالى
نوافر عن معاينه القشير
يعنى، زنها از موى سفيد فرار ميكنند، پس چرا بسبب خضاب و رنگ كردن
سفيدى موى را تغيير نميدهى.
فقلت لها المشيب نذير عمرى
و لست مسودا وجه النذير
پس بآن زن گفتم كه سفيدى مو بيم دهنده عمر من است و من نيستم كه صورت
نذير و بيم دهنده را سياه كنم. و عدى بن زيد گويد:
و ابيضاض السواد من نذر المو
ت و هل بعده يجيء نذير
سفيد شدن موى سياه از پيامها و آگهىهاى مرگ است، و آيا بعد از آن
بيم دهندهاى ميآيد؟ جواب نه.
و بعضى گفتهاند: كه نذير تب است، و بعضى گفتهاند: كه مرگ خويشان و
نزديكانست، و بعضى گفته كه آن عقل كامل است.
(فَذُوقُوا) يعنى بچشيد عذاب و افسوس
ندامت و پشيمانى را( فَما لِلظَّالِمِينَ مِنْ نَصِيرٍ) پس براى ستمكاران يار و ياورى نيست كه عذاب را از ايشان دفع و برطرف
كند.
(إِنَّ اللَّهَ عالِمُ غَيْبِ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ) البته خدا داناى نهان آسمانها و زمين است، پس بر او چيزى از آنچه بر
خلايق علمش نهانست مخفى و پوشيده نيست( إِنَّهُ عَلِيمٌ
بِذاتِ الصُّدُورِ) البتّه او داناى به خاطره و انديشههايى است كه در سينهها مستور
است، يعنى پس در ضمير و باطن خودتان قرار ندهيد چيزى را كه او مكروه دارد، پس او
البتّه داناى بآنست.
نام کتاب : ترجمه مجمع البیان فی تفسیر القرآن (مترجم- بیستونی، محمد) نویسنده : الشيخ الطبرسي جلد : 20 صفحه : 349