برو و آنها را هلاك كن، پس جبرئيل با پايش ميزند بر زمين زدنى خدا در آنجا زمين را با ايشان فرو ميبرد و خلاص نميشود از ايشان مگر دو مرد از جهنيه و براى همين آمده: (و عند الجهنية الخبر اليقين) نزد جهنيه خبر يقينى است، پس اين است قول خداى تعالى‌( وَ لَوْ تَرى‌ إِذْ فَزِعُوا ...).

ثعلبى اين حديث را در تفسيرش آورده و اصحاب ما اماميّه در احاديث حضرت مهدى (روحى فداه) از حضرت ابى عبد اللَّه صادق و حضرت ابى جعفر باقر 8 مثل آن را روايت كرده‌اند.

(وَ قالُوا) يعنى و ميگويند در اين موقع و آن روز قيامت است يا در موقع ديدن عذاب يا در وقت فرو رفتن زمين در حديث سفيانى‌( آمَنَّا بِهِ وَ أَنَّى لَهُمُ التَّناوُشُ‌) ايمان آورديم بآن و كجاست براى ايشان انتفاع و سود باين ايمانى كه ناچار بآن شدند، خداوند سبحان بيان كرد كه ايشان بسبب ايمانشان سودى نميبرند چنانچه احدى هم از ايشان نفعى نبردند.

(مِنْ مَكانٍ بَعِيدٍ) از مكان دور، و بعضى گفته‌اند: يعنى ايشان خواستند كه بدنيا برگردند، پس مقصود اينست كه ايشان خواستند چيزى را از جايى كه نميرسند و برنگردند بجهت دورى مكان و فقط اراده كرده دور بودن انتفاع ايشان باين ايمان و دور بودنشان از صواب ...

(وَ قَدْ كَفَرُوا بِهِ مِنْ قَبْلُ‌) يعنى چگونه توبه ايشان قبول شود يا بدنيا برگردند و حال آنكه قبل از آن كافر بخدا شدند.

(وَ يَقْذِفُونَ بِالْغَيْبِ مِنْ مَكانٍ بَعِيدٍ) قتاده گويد: يعنى بگمان باطل خودشان حرف مياندازند و ميگويند بهشتى نيست و دوزخى نيست و قيامتى نيست و اين دورترين و بعيدترين گمانها و پندارهاست.