شاكر كسيست كه شكر از او واقع ميشود.

ابن عباس گويد: اراده فرموده بآن‌( وَ قَلِيلٌ مِنْ عِبادِيَ‌) مؤمن موحد را، و در اين آيه دلالت است بر اينكه مؤمن شاكر اندك است در هر زمان.

(فَلَمَّا قَضَيْنا عَلَيْهِ الْمَوْتَ‌) يعنى پس چون حكم كرديم و مقدّر نموديم بر سليمان مرگ را و بقول بعضى واجب كرديم مرگ را بر سليمان.

(ما دَلَّهُمْ عَلى‌ مَوْتِهِ إِلَّا دَابَّةُ الْأَرْضِ تَأْكُلُ مِنْسَأَتَهُ‌) رهنمايى و دلالت بر مرگش جنّيان نكردند مگر موريانه چوب خور و آنها ندانستند مرگ او را تا آنكه موريانه عصاء او را خورد و او بر زمين افتاد، پس فهميدند كه او مرده است.

كيفيت مردن سليمان حشمت اللَّه 7‌

و گفته‌اند كه سليمان 7 يك سال و دو سال و يك ماه و دو ماه و كمتر و بيشتر در مسجد بيت المقدس اعتكاف مى‌كرد و از آن خارج نمى‌شد، و غذاى او را از آب و خوراك برايش بمسجد ميبردند و او در آنجا مشغول به عبادت بود، پس در وقتى كه در آن مسجد اقامت داشت روزى نبود كه صبح كند مگر آنكه درختى مى‌روئيد و سليمان از آن درخت ميپرسيد، از اسمش و سود و زيانش و او خبر ميداد باو، پس روزى گياهى ديد و گفت اسمت چيست؟

گفت خرنوب گفت تو براى چه خوبى، گفت براى خراب كردن، پس دانست كه بزودى مى‌ميرد، پس گفت بار خدايا مرگ مرا بر جنّيان مخفى دار تا آدميان بدانند كه آنها علم غيب ندارند، و از اتمام بيت المقدّس يك سال باقى بود بخاندانش گفت به جنّيان خبر مرگ مرا ندهيد، تا از بنا و ساختمان مسجد خلاص شوند، و داخل محراب عبادتش شد و تكيه بر عصايش داد و مرد و