وجيها از آن قوى‌تر است براى اسناد آبرومندى او بسوى خداى سبحان.

تفسير:

سپس خداوند سبحان فرمود:( يَسْئَلُكَ‌) اى محمد مى‌پرسند از تو.

(النَّاسُ عَنِ السَّاعَةِ) مردم از روز قيامت.

(قُلْ إِنَّما عِلْمُها عِنْدَ اللَّهِ‌) بگو علم آن نزد خداست غير از او كسى نميداند.

(وَ ما يُدْرِيكَ‌) اى محمد چه چيز تو را از امر قيامت دانا كرد و چه وقت آن روز قيام خواهد كرد تو نمى‌شناسى آن را آن گاه گفت:

(لَعَلَّ السَّاعَةَ تَكُونُ قَرِيباً) شايد آمدن آن نزديك باشد و ممكن است كه هر كس از قيامت سؤال كند اينطور جواب داده شود، پس بگويد شايد آنچه تو آن را بتأخير مى‌اندازى و دور ميدانى نزديك باشد و آنچه كه تو آن را انكار مى كنى واقع خواهد شد، و ممكن است كه آن تسليت براى حضرت رسول 6 باشد، يعنى بدان اى پيامبر كه روز حساب نزديك است پس سينه‌ات بمسخره آنان تنگى نكند به پنهان كردنشان آن روز را.

(إِنَّ اللَّهَ لَعَنَ الْكافِرِينَ وَ أَعَدَّ لَهُمْ سَعِيراً) به تحقيق كه خدا لعنت كرده كفّار را و برايشان مهيّا ساخته آتشى كه دائمى و شعله‌ور است.

(خالِدِينَ فِيها أَبَداً لا يَجِدُونَ وَلِيًّا وَ لا نَصِيراً) كه در آن هميشه خواهند بود و نمى‌يابند دوستى را كه ايشان را يارى نمايد و نه ياورى كه از ايشان دفاع كند.

(يَوْمَ تُقَلَّبُ وُجُوهُهُمْ فِي النَّارِ) روزى كه صورتشان در آتش زير رو ميشود، عامل در يوم تقلب قول خدا( وَ أَعَدَّ لَهُمْ سَعِيراً) است و تقليب گردانيدن چيز است در جهت‌ها و معنايش اينست ميگردانند صورتهاى اين گروهى كه از قيامت‌