پرسان هستند و امثال آنها را از كفّار پس صورتشان از طرفى بطرف و زرد و تيره ميگردد.

و بعضى گفته‌اند: يعنى صورتشان از طرفى بطرف ديگر منتقل ميشود و در آتش، پس بيشتر بآنها عذاب ميرسد.

((يَقُولُونَ)) ميگويند در حالى كه آرزومند و پشيمانند( يا لَيْتَنا أَطَعْنَا اللَّهَ‌) اى كاش كه ما پيروى كرده بوديم خدا را در آنچه ما را بآن امر نمود و از آنچه ما را نهى فرمود.

(وَ أَطَعْنَا الرَّسُولَا) و پيروى كرده بوديم پيامبر را در آنچه كه ما را دعوت بآن نمود.

(وَ قالُوا رَبَّنا إِنَّا أَطَعْنا) و ميگويند پروردگار ما بدرستى كه ما در آنچه كه كرديم پيروى نموديم.

(سادَتَنا وَ كُبَراءَنا) سادات و بزرگان خود را، و سيد مالك بزرگيست كه تدبير و اراده شهر بزرگتر را بعهده ميگيرد و آن جمع بيشتر است.

مقاتل گويد: ايشان افرادى بودند كه در جنگ بدر اطعام ميكردند.

و طاوس گويد: ايشان علماء و دانشمندان بودند و مقصود رهبران كفر و پيشوايان گمراه است.

(فَأَضَلُّونَا السَّبِيلَا) يعنى اين گروه بودند كه ما را از راه حق و راست گمراه كردند.

(رَبَّنا آتِهِمْ ضِعْفَيْنِ مِنَ الْعَذابِ‌) پروردگار ما ايشان را بسبب گمراهى خودشان و گمراه كردنشان ما را دو برابر عذاب ديگران عذاب فرما.

(وَ الْعَنْهُمْ لَعْناً كَبِيراً) و لعنت نما آنها را لعن بزرگى پى در پى و افزون‌