(وَ ما مَلَكَتْ يَمِينُكَ‌) يعنى ما حلال كرديم آن زنهايى را كه مالك آنها شدى از كنيزان.

(مِمَّا أَفاءَ اللَّهُ عَلَيْكَ‌) از غنائم و اسيران جنگى و انفال كه از آن غنائم ماريه قبطيه مادر و فرزندش ابراهيم بود[1] و از انفال صفيه و جويريه بودند كه پيغمبر 6 آنها را آزاد و تزويج فرمود.

(وَ بَناتِ عَمِّكَ‌) يعنى و حلال كرديم بر تو دختران عمويت را.

(وَ بَناتِ عَمَّاتِكَ‌) و دختران عمه‌هايت يعنى زنان قريش.

(وَ بَناتِ خالِكَ وَ بَناتِ خالاتِكَ‌) دختران دايى و دختران خاله‌هاى تو، يعنى زنان بنى زهره.

(اللَّاتِي هاجَرْنَ مَعَكَ‌) آن زنانى كه از مكه با تو هجرت بمدينه نمودند، اين پيش از تحليل غير زنان مهاجره بوده، سپس شرط هجرت در تحليل نسخ شد.

(وَ امْرَأَةً مُؤْمِنَةً إِنْ وَهَبَتْ نَفْسَها لِلنَّبِيِ‌) يعنى ما حلال كرديم بر تو زنى را كه توحيد خداى تعالى را تصديق كرده كه خود را بتو بدون صداق هبه نمايد، و زن غير مؤمنه اگر خود را بتو ببخشد براى تو حلال نيست.

(إِنْ أَرادَ النَّبِيُّ أَنْ يَسْتَنْكِحَها) يعنى اگر اختيار كرد پيغمبر 6 نكاح او را و تمايل بآن داشت.

[1]- مترجم گويد: ما در چند صفحه قبل ياد نموديم كه ماريه را پادشاه اسكندريه با تحف و هدايايى بوسيله نماينده و سفير آن حضرت اهداء نمود، و اكثر محدثين هم مانند علامه مجلسى در بحار الانوار و مرحوم محدث قمى در منتهى الآمال اين مطلب را متذكر شدند كه ماريه هديه بود نه غنيمت و اسير جنگى ...