بغايب و بالعكس ميروند و قرآن از اين برنامه و مقوله است و همين طور كلام عرب و اشعارشان آن گاه برگشت خداوند سبحان بذكر زنان پيغمبر 6 و فرمود( وَ اذْكُرْنَ ما يُتْلى‌ فِي بُيُوتِكُنَّ مِنْ آياتِ اللَّهِ وَ الْحِكْمَةِ) قتاده گويد:

يعنى و شكر كنيد خداى تعالى را در خانه‌هايى كه در آن قرآن و سنّت تلاوت ميشود.

و بعضى گفته‌اند: (اذكرن) يعنى حفظ كنيد آن را و هميشه بخاطر شما باشد تا بموجبش عمل كنيد و اين تحريص و تأكيد مر ايشان است بر حفظ قرآن و اخبار و مذاكره كردن آنها قرآن و سنّت را با يك ديگر و خطاب اگر چه اختصاص بايشان دارد لكن غير ايشان هم در اين موضوع با آنها مشاركت دارند براى آنكه بناء شريعت بر قرآن و سنّت، اخبار خاندان رسالت است (پس همه امّت اسلام بايد اهمّيت بحفظ قرآن و اخبار دهند).

(إِنَّ اللَّهَ كانَ لَطِيفاً) بدرستى كه خدا لطيف با لطف است نسبت به اوليائش.

(خَبِيراً) دانا است بتمام خلقش.

و بعضى گفته‌اند: لطيف است در تدبير امور خلقش و رسانيدن منافع بايشان با خبر است از آن اعمالى كه از ايشان صادر ميشود و دانا است به مصالح و مفاسدشان، پس فرمان ميدهد ايشان را بافعالى كه صلاح و خير ايشان در آنست، و نهى ميكند از كارهايى كه مضرّ است براى آنها.

مقاتل گويد: چون اسماء بنت عميس با همسرش جناب جعفر بن ابى طالب 7 از مهاجرت حبشه مراجعت كرد وارد شد بر همسران، پيغمبر 6 و گفت آيا چيزى در باره ما از قرآن نازل شده گفتند خير، پس‌