شرح لغات‌

صبغة اللَّه از «صبغ» يعنى رنگ آميزى مأخوذ است فرّاء ميگويد «اين تعبير باين جهت است كه بعضى از نصارى نوزادان خود را در آب مخصوصى كه «معموديه» ناميده ميشد فرو ميبردند و اين عمل را تطهير آن نوزاد ميدانستند. نظر در اين آيه باين نكته است كه رنگ آميزى خدا كه همان فطرت پاك است تطهير شما است نه آن تطهيرى كه آنها گمان ميكنند» بعضى گفته‌اند: «چون يهود و نصارى است كه فرزندان خود را در اثر تلقينات باطل برنگ يهود و نصارى در ميآوردند لذا خداوند در اين آيه ميفرمايد رنگ‌آميزى خدا همان فطرت اسلام است بهتر از رنگ‌آميزى يهود و نصارى است كه فرزندان خود را از مسير فطرت منحرف ميسازند».

تفسير:

(صِبْغَةَ اللَّهِ‌) حضرت صادق 7 ميفرمايد:» «منظور اين است كه:» «اتبعوا صبغة اللَّه يعنى از «اسلام» كه مقتضاى فطرت الهى است پيروى كنيد. ابن عباس و حسن و قتاده و مجاهد نيز قريب بهمين معنا گفته‌اند.

فرّاء و بلخى ميگويند: «مراد از صبغة اللَّه شريعت و آئينى است كه يكى از موادّ آن لزوم ختنه كردن است».

ابو العاليه و بعضى ديگر ميگويند: منظور از صبغة اللَّه فطرتى است كه خداوند مردم را طبق آن آفريده است».

(وَ مَنْ أَحْسَنُ مِنَ اللَّهِ صِبْغَةً ...)- كيست كه از خداوند بهتر رنگ‌آميزى كند يعنى شريعت و آئينى مقرر نمايد كه مطابق فطرت باشد؟ اين استفهام» در مقام انكار است يعنى هيچكس نميتواند بهتر از خداوند رنگ‌آميزى كند.

(وَ نَحْنُ لَهُ عابِدُونَ ...)- ما طبق رنگ توحيد و ايمانى كه خداوند ذاتا و فطرتا بما بخشيده است او را ميپرستيم يعنى بر ما لازم است كه رنگ آميزى خدا را بپذيريم و او را بپرستيم نه رنگ آميزى پدران و اجداد را بعضى گفته‌اند منظور اين است كه ما