2- مالك بن انس معتقد است كه منظور از آن معرفت بامور دين و تأويل آيات قرآن است.

3- ابن زيد ميگويد مراد از آن احكامى است كه فقط بوسيله تعليم پيغمبران بدست ميآيد.

4- مقاتل ميگويد مقصود از آن مواعظ و حلال حرامى است كه در قرآن بيان گرديده است.

5- بعضى گفته‌اند «حكمت» صفت كتابى است كه در آيه ذكر شده است.

6- برخى ميگويند «حكمت» چيزى است كه خداوند قلب را بوسيله آن روشن مى‌كند همانطور كه چشم را بوسيله قدرت بينايى روشن ميگرداند.

مؤلف: همه اين اقوال نيكو و قابل توجه است.

(وَ يُزَكِّيهِمْ ...)- در معناى اين جمله نيز 4 قول است:

1- ابن عباس ميگويد «يزكهم» يعنى: «پيغمبر مردم را نسبت بخداوند مطيع و مخلص بگرداند زيرا «زكاء» بمعناى اطاعت و اخلاص است».

2- ابن جريح معتقد است معناى «يزكهم» آنست كه مردم را از آلايش شرك پاك سازد.

3- جبائى ميگويد يزكهم يعنى «پيغمبر مردم را بافعال و اعمالى دعوت نمايد كه انجام آنها وسيله تقويت ايمان مردم گردد».

4- اصم معتقد است كه منظور از اين كلمه اين است كه پيغمبر روز قيامت بپاكيزگى پيروان خود شهادت بدهد.

(إِنَّكَ أَنْتَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ ...)- يعنى تو داراى كمال قدرت و جلال و عظمت هستى و صنعت‌هاى بديع تو با اتقان و علم توام است و علت اينكه در ميان اوصاف خداوند اين دو وصف را در مقام دعا ذكر كرده است اين است كه آنها با دعا، كمال ارتباط و تناسب را دارند مثل اينكه ميگويد: پروردگارا از اين نظر ما در دعاى‌