((وَ إِذِ ابْتَلى‌) نيز معطوف بجاى‌(يا بَنِي إِسْرائِيلَ اذْكُرُوا نِعْمَتِيَ) است كه در آيات قبل بود.

(الْبَيْتَ‌): خانه كعبه را.

منظور از خانه‌اى كه خداوند آن را مرجع مردم قرار داده است «كعبه» است كه «بيت الحرام» نيز ناميده ميشود و علّت اينكه «كعبه» بيت الحرام ناميده ميشود اين است كه بر مشركين حرام است كه داخل آن گردند.

«خانه كعبه» را باين مناسب كعبه مينامند كه شكل آن چهار گوشه است و جهت مربع بودن آن اين است كه در محاذات «البيت المعمور» كه در آسمان واقع گرديده و داراى شكل مربّع است قرار گرفته است و شكل «البيت المعمور» نيز باين جهت مربع است كه در محاذات «عرش» كه داراى شكل مربع است واقع گرديده است و «عرش» نيز از اين نظر مربع است كه هر يك از گوشه‌هاى آن اشاره بيكى از اين چهار كلمه سبحان اللَّه و الحمد للَّه و لا اله الّا اللَّه و اللَّه اكبر است و اين چهار كلمه پايه و اساس دين اسلام است.

(مَثابَةً لِلنَّاسِ ...)- مرجع مردم در معناى اين كلمه پنج قول است:

1- حسن ميگويد: مثابت بمعناى مرجع است و «كعبه» باين مناسبت مرجع ناميده ميشود كه مردم هر ساله بسوى آن روى ميآوردند».

2- ابن عباس نيز ميگويد «مثابت» بمعناى مرجع است ولى اين اطلاق باين مناسبت است كه نوعا مسلمانانى كه از خانه كعبه باز ميگردند قصد دارند دو باره بسوى آن برگردند و هيچگاه زيارت و احتياج خود را نسبت بآن تمام شده نميدانند.

و لذا در حديث وارد گرديده است كسى كه از مكّه باين قصد مراجعت كند در آينده بسوى آن برگردد عمرش زياد ميشود ولى كسى كه هنگام خروج از مكّه قصد بازگشت بسوى آن نكند اين موضوع علامت آن است كه مرگ وى نزديك گرديده است!.

3- بعضى گفته‌اند كه «مثابت» بمعناى محل استحقاق ثواب است بمناسبت‌