تفسير:

اگر اينان از كفر و شرك دست برداشتند همانا خدا آمرزنده و مهربانست و از اين آيه ميتوان فهميد كه توبه قاتل عمدى نيز قبول ميشود زيرا شرك بالاتر از قتل و گناه شرك بيشتر از گناه قاتل است‌

. [سوره البقرة (2): آيه 193]

(وَ قاتِلُوهُمْ حَتَّى لا تَكُونَ فِتْنَةٌ وَ يَكُونَ الدِّينُ لِلَّهِ فَإِنِ انْتَهَوْا فَلا عُدْوانَ إِلاَّ عَلَى الظَّالِمِينَ (193))

[ترجمه‌]

با آنان نبرد كنيد تا فتنه و فساد نباشد و فقط خدا اطاعت و فرمانبردارى شود و اگر اينان از كفر دست بر ندارند (با آنها خوشرفتارى كنيد) و جز بر ستمگران تجاوز روا نيست‌

شرح لغات:

دين: اعتقاد بفرمانبردارى و بعقيده بعضى همان دين اسلام است و اصل اين كلمه بمعناى عادت مى‌باشد كه بمعناى اطاعت و يا «اسلام» بكار رفته است.

تفسير:

در اين آيات هدف اساسى از جنگ بيان شده است كه با كفار و مشركان بجنگيد تا «فتنه» (كه بقول ابن عباس و قتاده و مجاهد و نيز از امام صادق 7 نقل شده همان مشرك است) ريشه‌كن شود و تنها دين و اطاعت از فرمان خدا يا تنها اسلام باقى بماند و اسلام بر همه دين‌ها غالب و پيروز گردد. اگر اينان پذيرفته و از شرك و گناه امتناع ورزيدند و بازگشتند بر آنان عقوبت و كيفرى نخواهد بود و تنها كيفر قتل، براى كفاريست كه هم چنان به شرك و كفر خود باقى ميمانند.

سؤال؟

چرا كيفر قتل در اين آيه بنام «عدوان» و ظلم ناميده شده با اينكه عين عدل و داد است.

پاسخ قبلًا نيز گفته شد كه عرب پاداش و جزاى هر كارى را گاه بنام همان كار مى‌نامد