اختلافى ميان علماء نيست امّا آيا در ضمن حج و عمره آن، واجب است يا نه؟ باين شرح است:

در نزد ما اماميّه در ضمن اعمال حج و عمره واجب است و بهمين قول حسن و عائشة نيز قائل ميباشند مذهب شافعى و اصحابش نيز همين است ولى شافعى ميگويد وجوب سعى از سنّت پيغمبر 6 ماخوذ است زيرا آن حضرت فرمود: «كتب عليكم السعى فاسعوا» يعنى سعى كنيد كه آن بر شما نوشته و لازم شده است».

ابو حنيفه و اصحابش «سعى» را در حجّ و عمره مستحبّ ميدانند اختيار جبائى نيز همين است از انس و ابن عبّاس نيز همين قول نقل شده است.

در نزد ما و شافعى كسى كه از روى عمد سعى ميان صفا و مروه را ترك كند حجّ او صحيح نيست.

و امّا سعى ابتدايى يعنى بدون حج و عمره ظاهره آيه دلالت بر مباح بودن آن دارد ولى شافعى و اصحابش آن را مكروه دانسته‌اند.

[سوره البقرة (2): آيه 159]

(إِنَّ الَّذِينَ يَكْتُمُونَ ما أَنْزَلْنا مِنَ الْبَيِّناتِ وَ الْهُدى‌ مِنْ بَعْدِ ما بَيَّنَّاهُ لِلنَّاسِ فِي الْكِتابِ أُولئِكَ يَلْعَنُهُمُ اللَّهُ وَ يَلْعَنُهُمُ اللاَّعِنُونَ (159))

[ترجمه‌]

كسانى كه آنچه از دلائل و براهين كه ما نازل كرده‌ايم كتمان مى‌كنند و پس از اينكه آنها را در كتاب براى مردم بيان كرده‌ايم پنهان ميدارند آنان را خدا و ملائكه و مردم لعن مى‌كنند.

شأن نزول‌

ابن عباس و مجاهد و حسن و قتاده و اغلب دانشمندان مى‌گويند: مراد از اين آيه يهود و نصارى مانند كعب بن اشرف و كعب بن اسد و ابن صوريا و زيد بن تابوه و غير آنها از علماء نصارى است كه امر پيغمبر اسلام 6 و نبوّت آن حضرترا با اينكه در تورات و انجيل وارد گرديده بود كتمان كردند. ولى بعضى ميگويند آيه شامل كليّه كسانى است كه كتمان مى‌كنند آنچه را از خداوند متعال نازل گرديده است. بلخى اين قول را اختيار كرده است و اقوى هم همين است بدليل اينكه عموميّت دارد يهود و نصارى و غير آنها را نيز شامل است.