از حيات ابداً ديده نميشود به اين وصف چگونه گفته شده است كه شهدا پس از مرگ زنده هستند؟

جواب اين سؤال اين است كه طبق مذهب علماء اماميّه خداوند براى ارواح آنها پس از مرگ «قالب‌هايى» مانند قالب دنيوى قرار ميدهد كه با آن در «عالم برزخ متنعّم هستند هر چند بدن دنيوى آنها در زير خاك مدفون شده باشد».

بنا بر اين قول ثواب و عذاب در آن عالم به «انسان» ميرسد زيرا انسانيت «انسان» وابسته بروح است نه بجثّه‌اى كه در زير خاك مدفون است.

مؤيّد اين قول روايتى است كه شيخ بزرگوار ابو جعفر طوسى ره در كتاب تهذيب بسند خود از على بن مهزيار از قاسم بن محمّد از حسين بن احمد از نويس بن ظبيان نقل كرده است كه او ميگويد من در حضور حضرت صادق 7 نشسته بودم آن حضرت رو بمن كرد و فرمود: مردم درباره ارواح مؤمنين چه ميگويند؟ عرضكردم مى‌گويند خداوند آنها را در پيكر پرندگان سبز رنگ در قنديلهايى در زير عرش قرار ميدهد حضرتش فرمود سبحان اللَّه!!! اين چه قولى است. مؤمن در نزد خدا عزيزتر از آنست كه او را در پيكر پرنده‌اى قرار بدهد! اى نويس! هنگامى كه خداوند مؤمن را قبض روح ميكند روح او را در قالبى مانند همان قالب كه در دنيا داشت جا ميدهد ارواح مؤمنين در قالب‌هاى برزخى خود متنعّم هستند ميخورند و مى‌آشامند و موقعى كه يكى از مؤمنين از دنيا رفت و بجمع آنها ملحق گرديد آنها او را با همان قيافه كه در دنيا داشت ميشناسند و نيز على بن مهزيار از ابن ابى عمير از حماد از ابو بصير نقل ميكند كه از حضرت صادق 7 درباره ارواح مؤمنين، پس از مرگ سؤال نمودم حضرتش فرمود: با همان قيافه‌ها كه در دنيا داشتند در بهشت بسر ميبرند بطورى كه اگر او را به بينيد مى‌گوييد اين همان شخص است.

زندگى پس از مرگ بصورت ديگر

آنچه در فوق گفته شد بنا بر مذهب كسانى است كه براى روح پس از مرگ استقلال و تجرّد قائلند و امّا آن عدّه از دانشمندانى كه بروح مجرّد قائل نيستند و