نام کتاب : ترجمه مجمع البیان فی تفسیر القرآن (مترجم- بیستونی، محمد) نویسنده : الشيخ الطبرسي جلد : 2 صفحه : 118
شرح لغات:
ذكر: يادآورى مطلب در ذهن و اين موضوع خود بخود و گاهى بوسيله گفتار
و تذكّر شخص ديگرى انجام ميگيرد اين كلمه هر چند اغلب بعد از فراموشى بكار ميرود
ولى در اصل لغت معناى آن عموميّت دارد فرق ميان ذكر و خاطر اين است كه خاطر تنها
آنچه در ذهن خطور ميكند گفته ميشود ولى ذكر گاهى بوسيله قول نيز صورت مىگيرد.
تفسير
(فَاذْكُرُونِي أَذْكُرْكُمْ ...)-
در معناى آن چند قول است:
1- سعيد بن جبير ميگويد: يعنى شما مرا بواسطه اطاعت بياد بياوريد تا
من هم شما را بوسيله رحمت خود بياد بياورم چنان كه فرمود(
أَطِيعُوا اللَّهَ وَ الرَّسُولَ لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ)[1] يعنى خدا و رسول را اطاعت كنيد تا مشمول رحمت گرديد.
2- ابن عباس ميگويد: يعنى مرا بوسيله اطاعت بياد بياوريد تا شما را
بوسيله كمك و امداد خود يادآورى كنم همانطور كه فرمود:(
وَ الَّذِينَ جاهَدُوا فِينا لَنَهْدِيَنَّهُمْ سُبُلَنا)[2]
يعنى كسانى كه در رضايت ما كوشش مىكنند آنان را براههاى موفقيّت هدايت مىكنيم».
3- ابن كيسان ميگويد يعنى شما مرا بوسيله شكر نعمت من بياد بياوريد
تا من شما را بواسطه افزودن نعمتهاى خود ياد كنم چنان كه فرمود:(لَئِنْ شَكَرْتُمْ لَأَزِيدَنَّكُمْ)[3]
يعنى هر گاه شكر نعمت مرا بجا بياوريد بر نعمت شما ميافزايم».
4- بعضى گفتهاند يعنى «مرا در روى زمين بياد بياوريد تا شما را در
موقعى كه در زير زمين قرار خواهيد گرفت ياد كنم چنان كه در دعا هست: خدايا مرا در
هنگام بلا آن موقعى كه فراموشكاران از مردم فراموش مىكنند تو ياد كن».
5- برخى گفتند يعنى «در دنيا بياد من باشيد تا در آخرت بياد شما
باشم».