فاعل و از جهتى مفعول ميتواند واقع شود زيرا ترجمه‌اش چنين است كه «اين دسته شبيه آن گروه نبوده و آن گروه شبيه اين دسته نمى‌باشند» و اگر لا يستويان هم گفته ميشد صحيح بود و معنى لا يستوى المؤمنون و الكافرون ميگرديد.

و ممكن است مقصود دو نفر باشد كه اولى مؤمن و دومى كافر و در مقابل هم واقع شده و خداوند فرموده آنان برابر نباشند و گاهى به دو نفر نيز لفظ جمع استعمال شده.

نزلا: منصوب و حال واقع شده و عامل در آن متعلق (لهم) ميباشد.

كلما: ظرف زمان براى اعيدوا قرار گرفته است.

مقصود:

سپس خداوند از وضع مؤمنين كه در آيه پيش گفته شد، چنين ياد ميفرمايد:

(تَتَجافى‌ جُنُوبُهُمْ عَنِ الْمَضاجِعِ‌): بر مى‌خيزد پهلوهايشان از جايگاه‌اى كه خوابيده بودند و تنها بمنظور انجام نماز شب و مناجات با پروردگار از خوابگاه برخيزند، و اين تفسير از «حسن و مجاهد و عطا» و از امام باقر و امام صادق عليهما- السلام آمده است.

«واحدى» باسناد خود از معاذ بن جبل روايت نموده كه ميگفت ما در غزوه تبوك همراه رسول خدا 6 بوديم و گرماى شديد چنان بود كه لشكر اسلام را پراكنده ساخت هر يك بگوشه‌اى براى آسايش رفتند، و من نزديك پيامبر بودم پس نزديكتر شدم و از حضرتش پرسيدم چه كارى انجام دهم تا بهشت روم و از آتش دوزخ دورى گزينم؟

پيامبر 6 فرمود از مطلب ارزشمندى پرسيدى ولى براى آنكه خدايش بخواهد آسان خواهد بود، سپس فرمود: خدا را عبادت كرده و براى او چيزى را شريك مساز، نمازهاى واجب خود را اتيان كن، زكاة مال خود را بمستحق برسان، ماه رمضان روزه بگير.

سپس فرمود آيا مايلى تو را بابواب خير رهبرى كنم؟