آن را به قرّات جمع بسته‌اند و نظيرش در اصطلاح عرب گفته شده مانند نحن فى اشغال و لنا علوم.

شرح لغات:

تتجافى: تجافى بمعنى دور شدن از چيزى و مكان بلندى را اختيار نمودن است و لغات «جفا عنه، يجفو جفاء، تجافى عنه تجافيا» همه بمعنى برخاستن و دورى گزيدن آمده است و شاعر گفته:

ناقة (شتر) سواريم هميشه با نشاط و بنرمى و آرامى سرعت كرده و دستهاى خود را آن گاه كه بالا مى‌برد بآهستگى فرود آورده و سوارش را برنج راه زحمت نميدهد.

المضاجع: «مضجع» بمعنى خوابگاه و جايى كه انسان بپهلو خوابيده باشد چنان كه عبد اللَّه بن رواحه در باره پيامبر 6 در شعرش چنين ميگويد:

آنجا كه شب كند پهلو را از فراش تهى نموده و بپاس عظمت پروردگار در دل شب برخيزد و با خداوند هستى مناجات نمايد در آن گاه كه بر مشركين خوابگاه سنگينى كرده و در خواب ناز قرارشان دهد.

- المضاجع جمع مضجع و بمعنى خوابگاه آمده است-.

اعراب:

(خَوْفاً وَ طَمَعاً): مفعول له يعنى بعلت خوف و اميدوارى چنان كه گويند: چنين كارى را بعلت ترس انجام دادم.

«زجاج» گويد: در حقيقت اين دو لفظ بجاى مصدر نشسته‌اند زيرا جمله‌(يَدْعُونَ رَبَّهُمْ) دلالت دارد كه آنان از عذاب پروردگار خائف بوده و برحمت او اميدوار و بنا بر اين تقديرش «يخافون خوفاً و يطمعون طمعاً» ميباشد.

جزاء: منصوب و مفعول له است.

(لا يَسْتَوُونَ‌): جواب استفهام بوده، يعنى «چنين نيست» و واو دومش از جهتى‌