وعده‌اى قرار داديم.

قرائت:

لمهلكهم: حفص از عاصم بفتح ميم و كسر لام قرائت كرده است (همچنين در سوره نمل) حماد و يحيى از ابو بكر بفتح ميم و لام قرائت كرده‌اند. اعشى و برجمى در اينجا بضم ميم و در سوره نمل بفتح ميم خوانده‌اند. ديگران بضم ميم و فتح لام خوانده‌اند.

ممكن است «مهلك» بضم ميم و فتح لام، مصدر يا اسم مكان به معناى اهلاك يا وقت اهلاك باشد. «مهلك» بفتح ميم و كسر لام نيز اسم زمان است. «مهلك» بفتح ميم و لام، مصدر است، بنا بر اين اضافه به مفعول به شده است. نقل شده است كه تميم مى‌گويد:

«هلكنى زيد» و فعل را متعدى استعمال كرده است. اگر اين فعل را لازم بدانيم، اضافه بفاعل شده است.

اعراب:

(تِلْكَ الْقُرى‌): «تلك» مبتدا و «القرى» صفت آن است. ممكن است مفعول باشد براى فعل محذوف.

اهلكناهم: خبر.

مقصود:

(وَ مَنْ أَظْلَمُ مِمَّنْ ذُكِّرَ بِآياتِ رَبِّهِ فَأَعْرَضَ عَنْها): هيچكس ستمكارتر نيست از كسى كه بوسيله قرآن و آيات آن پند داده شود و دلايل توحيد براى او روشن گردد و از آن اعراض كند.

(وَ نَسِيَ ما قَدَّمَتْ يَداهُ‌): و گناهان خود را كه موجب كيفر او هستند، فراموش كند.

برخى گويند: يعنى تذكر پيدا مى‌كند، سپس مطلب را سبك و كوچك مى- شمارد و بامور ديگر مى‌پردازد، زيرا فراموشش مى‌كند. سپس مى‌فرمايد:

(إِنَّا جَعَلْنا عَلى‌ قُلُوبِهِمْ‌ أَكِنَّةً أَنْ يَفْقَهُوهُ‌): ما بر دلهاى آنها پوشش‌هايى‌