[سوره الإسراء (17): آيات 66 تا 69]

(رَبُّكُمُ الَّذِي يُزْجِي لَكُمُ الْفُلْكَ فِي الْبَحْرِ لِتَبْتَغُوا مِنْ فَضْلِهِ إِنَّهُ كانَ بِكُمْ رَحِيماً (66) وَ إِذا مَسَّكُمُ الضُّرُّ فِي الْبَحْرِ ضَلَّ مَنْ تَدْعُونَ إِلاَّ إِيَّاهُ فَلَمَّا نَجَّاكُمْ إِلَى الْبَرِّ أَعْرَضْتُمْ وَ كانَ الْإِنْسانُ كَفُوراً (67) أَ فَأَمِنْتُمْ أَنْ يَخْسِفَ بِكُمْ جانِبَ الْبَرِّ أَوْ يُرْسِلَ عَلَيْكُمْ حاصِباً ثُمَّ لا تَجِدُوا لَكُمْ وَكِيلاً (68) أَمْ أَمِنْتُمْ أَنْ يُعِيدَكُمْ فِيهِ تارَةً أُخْرى‌ فَيُرْسِلَ عَلَيْكُمْ قاصِفاً مِنَ الرِّيحِ فَيُغْرِقَكُمْ بِما كَفَرْتُمْ ثُمَّ لا تَجِدُوا لَكُمْ عَلَيْنا بِهِ تَبِيعاً (69))

ترجمه:

پروردگارتان همان است كه كشتى را براى شما در دريا بحركت درمى‌آورد. تا از فضل او طلب روزى كنيد. او نسبت به شما رحيم است. همين كه در دريا زيانى به شما رسد، همه آنها كه جز خداى يكتا مى‌خوانيد، فراموش شوند و چون شما را بخشكى رساند، اعراض مى‌كنيد و انسان كفران پيشه است. آيا ايمن هستيد كه شما را در ناحيه خشكى فرو برد يا ريگهايى بر سر شما بفرستد؟! آن گاه براى خود نگهبانى نيابيد. يا اينكه‌