سوره ابراهيم‌

ابن عباس و قتاده و حسن گويند: اين سوره مكى است بجز دو آيه آن كه در باره كشته‌گان بدر نازل شده است:(أَ لَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ بَدَّلُوا نِعْمَتَ اللَّهِ كُفْراً) ...( وَ بِئْسَ الْقَرارُ) (28 و 29)

شماره آيات:

بنا بر عدد شامى 55 و بنا بر عدد حجازى 54 و بنا بر عدد كوفى 52 و بنا بر عدد بصرى 51 آيه است (بموارد اختلاف، در جاى خود اشاره خواهيم كرد).

فضيلت سوره:

ابى بن كعب گويد: پيامبر گرامى اسلام فرمود: هر كس سوره ابراهيم و حجر بخواند، ده حسنه به او داده مى‌شود به اندازه همه كسانى كه بت‌ها را پرستيده يا نپرستيده‌اند.

عيينة بن مصعب از امام صادق (ع) روايت كرده است كه: هر كس سوره ابراهيم و حجر را در دو ركعت نماز در هر جمعه بخواند، فقر و جنون و سختى به او نمى‌رسد.

تفسير:

خداوند سوره «رعد» را با اثبات رسالت پيامبر و آسمانى بودن قرآن، خاتمه داد. اكنون اين سوره را به بيان هدف رسالت و قرآن آغاز كرده، مى‌فرمايد: