(لِيَحْمِلُوا أَوْزارَهُمْ كامِلَةً يَوْمَ الْقِيامَةِ): سر انجام آنها اين است كه: بارهاى كفر خود را در روز قيامت بطور كامل بر دوش كشند.

(وَ مِنْ أَوْزارِ الَّذِينَ يُضِلُّونَهُمْ بِغَيْرِ عِلْمٍ‌): علاوه بر اين، قسمتى از بارهاى آنها كه تحت تأثير گمراهى آنها قرار گرفته‌اند، نيز بر دوش خواهند كشيد. اين بار، بار گمراه كردن ديگران است، نه بار گمراه شدن ديگران. كلمه «بغير علم» يعنى «من غير علم» مقصود اين است كه آنها اين بارها را جاهلانه بدوش مى‌كشند.

پيامبر گرامى اسلام فرمود: هر كس مردم را براه راست، بخواند و مردم از او پيروى كنند، برابر اجر آنها پاداش به او داده مى‌شود، بدون اينكه از اجر آنها چيزى كاسته شود. و هر كس مردم را بگمراهى دعوت كند و مردم از او پيروى كنند، به اندازه كيفر آنها دامنگير وى خواهد شد، بدون اينكه از بار آنها چيزى كاسته شود.

(أَلا ساءَ ما يَزِرُونَ‌): هان، بدانيد كه آنان بد بارى بدوش مى‌كشند، زيرا اگر بر اثر گناه خودشان بدوزخ روند، خود سبب شده‌اند، اما هر گاه بر اثر گناه ديگران، بدوزخ روند، چطور؟!( قَدْ مَكَرَ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ‌): پيش از آنها كسانى بودند كه با پيامبران نيرنگ بكار بردند و آنها را تكذيب و اذيت كردند. منظور تسليت خاطر مبارك پيامبر و تهديد مخالفان اوست.

(فَأَتَى اللَّهُ بُنْيانَهُمْ مِنَ الْقَواعِدِ): ابن عباس گويد: يعنى امر خداوند بر- ساختمانهاى آنها فرود آمد و آنها را از شالوده ويران كرد. وى گويد: مقصود نمرود ابن كنعان است. وى كاخى رفيع و آسمان‌خراش بساخت، تا از آنجا به آسمان صعود كند و با اهل آن بجنگد. خداوند بادى فرستاد. اين باد سر قصر را بدريا افكند و بقيه را بر سر ايشان خراب كرد.

زجاج گويد: مقصود از «قواعد» ستونهاى بناست.

برخى گويد: منظور «بخت نصر» است.

ابن انبارى و زجاج گويند: اين جمله، مثلى است براى استيصال و درماندگى‌