(وَ إِلى‌ عادٍ أَخاهُمْ هُوداً) و بسوى قوم عاد برادرشان- يعنى برادر فاميلى و قبيله‌اى نه برادر دينى- هود را فرستاديم.

(قالَ يا قَوْمِ اعْبُدُوا اللَّهَ ...) وى بدانها گفت: اى مردم خداى يگانه را بپرستيد و فرمانبرداريش كنيد نه بتها را كه شما معبودى شايسته پرستش جز خدا نداريد.

(إِنْ أَنْتُمْ إِلَّا مُفْتَرُونَ) و شما در اين قول و گفتارتان كه مى‌گوييد: بتان خدايان ما هستند دروغگو هستيد.

(يا قَوْمِ لا أَسْئَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْراً ...) و من براى دعوتى كه از شما بپرستش خدا ميكنم مزدى نميخواهم و مزد من جز بر خدايى كه مرا آفريده نيست، پس چرا سخن مرا تعقل نميكنيد تا بدانيد كه آنچه ميگويم حق است؟

(يا قَوْمِ اسْتَغْفِرُوا رَبَّكُمْ ...) معناى اين جمله و وجه تقديم استغفار بر توبه در اول سوره (ذيل آيه 3 گذشت).

(يُرْسِلِ السَّماءَ عَلَيْكُمْ مِدْراراً) تا باران را پى در پى و ريزان بر شما بفرستد، و برخى گفته‌اند: قوم عاد دچار خشكسالى شده بودند و هود (با بيان اين جمله) بدانها وعده داد كه اگر توبه كنند با آمدن باران سر زمينشان سر سبز و خرم و مزارعشان آباد گردد، و درخت‌ها بارور و ميوه‌ها فراوان شود ... و بنا بر اين آيه فوق مانند آيه ديگرى است كه فرموده:(وَ مَنْ يَتَّقِ اللَّهَ يَجْعَلْ لَهُ مَخْرَجاً وَ يَرْزُقْهُ مِنْ حَيْثُ لا يَحْتَسِبُ)[1] هر كس از خدا بترسد (و تقوى داشته باشد) خداوند برايش گشايشى قرار دهد و از جايى كه گمان ندارد روزيش دهد.

(وَ يَزِدْكُمْ قُوَّةً إِلى‌ قُوَّتِكُمْ) قوت در اينجا بمال و فرزند و نيرو تفسير شده و همه اينها چيزهايى است كه انسان بدانها نيرو گيرد. و على بن عيسى گفته: يعنى با كثرت افراد و اموال عزتى بر عزتتان بيفزايد، و برخى گفته‌اند: يعنى نيرويى ايمانى بر نيروى بدنى شما بيفزايد.

(وَ لا تَتَوَلَّوْا مُجْرِمِينَ) و بحال شرك و كفر از دعوت من رو گردان نشويد.

[1]- سوره طلاق آيه 2.