و مطلب ديگرى كه از اين آيه استفاده ميشود آنست كه رسول خدا- 6- در همه اوقات مردم را بخدا دعوت ميكرد، اگر چه شرايع و احكام را در اوقات معينى بيان ميفرمود.

سومين مطلبى كه از آيه بدست ميآيد آنست كه شخص دعوت كننده بايد با اطمينان و بصيرت و دليل قاطع دست بكار تبليغ و دعوت گردد، و تقليد در اين راه صحيح نيست.

(وَ ما أَرْسَلْنا مِنْ قَبْلِكَ إِلَّا رِجالًا نُوحِي إِلَيْهِمْ مِنْ أَهْلِ الْقُرى‌) در اين آيه خداى سبحان بيان فرموده كه رسولان را از اهل شهرها انتخاب فرموده و فرستاده است زيرا مردم شهر در عقل و علم بر اهل باديه ترجيح و امتياز دارند و باديه نشينان از علم و دانش دورند. و حسن گفته هيچگاه خداوند پيغمبرى را از اهل باديه و جنيان و زنان مبعوث نفرمود، براى آنكه اهل باديه قساوت و سنگدلى بر ايشان غلبه دارد، و اهل شهرها تيزهوش‌ترند.

(أَ فَلَمْ يَسِيرُوا فِي الْأَرْضِ) آيا اى محمد اين مشركان كه منكر نبوت تو هستند در زمين گردش نميكنند.

(فَيَنْظُرُوا كَيْفَ كانَ عاقِبَةُ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ) تا بنگرند چسان بوده سر نوشت امتهاى پيش از ايشان كه رسولان خود را تكذيب كردند و چگونه خداوند بعذاب استيصال آنان را نابود كرد و از آنها پند گيرند و از دچار شدن بعذابى همانند عذاب ايشان بترسند ...

(وَ لَدارُ الْآخِرَةِ خَيْرٌ لِلَّذِينَ اتَّقَوْا) يعنى اين بود رفتار ما با اهل ايمان و اطاعت در اين دنيا كه دشمنشان را نابود كرده و از شر آنها نجاتشان داديم و همانا سراى آخرت و نعمتهاى آن براى ايشان بهتر از اين دنيا است. و ابو سعيد خدرى از پيغمبر- 6- روايت كرده كه فرمود: همانا يك وجب از بهشت از همه دنيا و آنچه در آن هست بهتر است.

(أَ فَلا تَعْقِلُونَ) آيا تعقل نمى‌كنند و آنچه بر ايشان گفته شد فهم نمى‌كنند كه بدانند.