كردار همه‌شان را بطور كامل ميدهد كه او بآنچه ميكنند آگاه است (111) پس (اى محمد) چنانچه مأمور هستى پايدار باش، و نيز هر كه با تو بسوى خدا بازگشته و دچار سركشى نشويد كه او بدانچه ميكنيد بينا است (112).

شرح لغات:

مرية:- بكسر ميم و ضم آن-: شك و ترديد.

نصيب: حظ و بهره.

استقامت: پايدارى در يك جهت و منحرف نشدن بچپ و راست.

طغيان: تجاوز از حدّ و انحراف بسوى فساد و تباهى.

تفسير:

(فَلا تَكُ فِي مِرْيَةٍ مِمَّا يَعْبُدُ هؤُلاءِ) ترديد نداشته باش كه آنچه را اينان بجز خدا مى‌پرستند باطل است و بدنبال اين پرستش بآتش دوزخ دچار خواهند شد.

(ما يَعْبُدُونَ إِلَّا كَما يَعْبُدُ آباؤُهُمْ مِنْ قَبْلُ) و اين پرستش غير خدا جز از روى تقليد از پدران خودشان نيست.

(وَ إِنَّا لَمُوَفُّوهُمْ نَصِيبَهُمْ غَيْرَ مَنْقُوصٍ) و ما سزاى اعمال و عقابشان را بطور كامل ميدهيم و چيزى را از آنچه استحقاق دارند كم نخواهيم كرد، و با اين جمله خداى سبحان آنها را از عفو خويش نوميد و مأيوس كرده است، و ابن زيد گفته: يعنى ما پس از اينكه مطابق حكم و فرمان خويش بهره نيك آنها را در دنيا بطور كامل خواهيم داد، در قيامت نيز بمقدار استحقاقى كه دارند عقابشان خواهيم كرد.

(وَ لَقَدْ آتَيْنا مُوسَى الْكِتابَ) ما بموسى كتاب- يعنى توراة- داديم.

(فَاخْتُلِفَ فِيهِ) پس قوم او در آن اختلاف كردند، يعنى در درستى و صحت آن كتابى كه بر وى نازل شده بود، اختلاف كردند، و منظور دلدارى پيغمبر- 6- است كه اگر قوم تو قرآن را انكار كرده و تو را تكذيب ميكنند قوم موسى نيز با وى چنين كردند و تو محزون و غمناك مباش.

(وَ لَوْ لا كَلِمَةٌ سَبَقَتْ مِنْ رَبِّكَ) و اگر نبود آن خبر گذشته از جانب خدا كه كيفر ايشان‌